sobota, 22 stycznia 2022 o 13:36:52 UTC+1 Collie napisał(a):
> W sobotę, 22.01.2022 o 11:35, Dawid Rutkowski napisał:
>
> > Jakiś czas temu wymieniałem dławik w oprawie świetlówkowej w firmie i bardzo źle
się pospieszyłem robiąc to rano zamiast poczekać, aż sam zostanę.
> > No ale potem to już ciemno na dworze więc i tak nie mógłbym korka wyłączyć.
> > Ale sobie zapamiętałem, jak jest wyłączone przełącznikiem i sprawdzałem.
> > Oczywiście przed najważniejszym wejściem na drabinę zapomniałem, a towarzystwo
się kręciło po kuchni i któryś z "pamięcią mięśniową" przełączył...
> > Niezły był zaskok, jak po włożeniu drugiego drucika w zacisk cewki "stała się
światłość" - choć skwitowałem/pobłogosławiłem to raczej w sposób Hugh Granta, a nie
tego księdza.
> > Potem sobie uświadomiłem macanie drucików - warto było zainwestować w crocsy...
> I tak dobrze, że żona nie trzymała drabiny, bo efekt mógł
> być jeszcze bardziej piorunujący. I to bez macania drucików.
> Jak w innej opowieści:

Żeś zadał tą opowieścią temat do weekendowych przemyśleń.
Zakładając, że jest prawdziwa, to co się właściwie stało:
a) jednak nieco za mocno go w to jajko pstryknęła,
b) naprawdę go walnął prąd:
- żona uziemiła (ale wtedy ona by też poczuła),
- on był "naładowany" i nastąpiło wyrównanie potencjałów z nieuziemioną żoną - przez
jajka, więc porządnie poczuł?

Drabiny, cholerne metalowe, niby nóżki plastikowe, ale to nie to samo co dobra
drewniana.

A u mnie nie było aż tak spektakularnie, żadne iskry czy lampy łukowe - po prostu
zaświeciły się świetlówki, co nie było w tym momencie w planie - a moje
"pobłogoslawienie" było wynikiem szybkiej analizy tego, co przed chwilą robiłem, ale
przy zmienionych warunkach brzegowych...