W dniu 2017-02-22 o 20:24, J.F. pisze:

>
> Jak mozna doczytac - pozyczali pieniadze od bankow, w tym BGK.
> Bo tak sie zastanawialem skad 61 osob stac na wybudowanie budynku
> mieszkalnego.
>

W 1938 spółdzielnia miała 5396 mieszkańców w 24 budynkach.
Dominującym typem mieszkań był mały lokal pótoraizbowy, którego czynsz
był proporcjonalny do zarobków robotników i nisko uposażonej inteligencji.
http://wsm.pl/index.php/o-nas/historia


> Tym niemniej ciekawe - splacil mieszkanie w ~10 lat, czy raczej 15 ?
> Jakos tak znacznie krocej niz dzis ... proporcje cen i zarobkow byly
> inne, standard inny (chyba nie - skoro do dzis zamieszkane).
>
> A moze odsetki kredytu inne ? Albo jednak jakas dotacja ... tylko od
> kogo ...
>

24.I.1922
Rejestracja statutu Spółdzielni, które określił cele na: ,,dostarczanie i
wydzierżawianie członkom tanich i zdrowych mieszkań budowanych drogą
samopomocy zbiorowej przy poparciu instytucji państwowych i komunalnych,
zaspakajania wspólnymi siłami kulturalnych potrzeb członków."

> Ale musialbys podpytac - rodzina przyjela z dobroci serca, bo miala
> bardzo duze mieszkanie/dom, czy mogla dostac przydzial do kogokolwiek,
> ale przedwojenny honor zakazywal sie tak narzucac, czy rodzina przyjela,
> aby odpowiednie "zageszczenie" uzyskac i uniknac przydzialu
> przypadkowego lokatora :-)
>

Kraków nie był aż tak zniszczony, a sporo lokali stało pustych po
zabitych na wojnie właścicielach.
Ciotka wraz z rodziną uciekła z obozu przejściowego i dotarła do Krakowa.
Musieli uciekać, bo wujek miał ranę postrzałową a mimo to wyszedł z
rodziną jako cywil. Niemcy właśnie zaczęli takich wyszukiwać i traktować
tak samo jak złapanych dywersantów.


WM