W środa, 15 grudnia 2010 10:00, Henry(k) wyraził następujacą opinię:
> Dnia Tue, 14 Dec 2010 16:38:30 +0100, marek augustynski napisał(a):

>> Jest dokladnie na odwrot. Upadek sztuki nastepuje w momencie kiedy o tym
>> co nia jest decyduje widownia.
> Twoje podejście oznacza że to autor sam określa co jest sztuką - czyli
> cokolwiek nie wyjmie z piekarnika i nazwie chlebem, będzie chlebem. Więc
> wszystko można uznać sztuką, a im coś jest powszechniejsze tym mniej
> wartościowe.

Powiedzmy że na miano "sztuki" zasługuje taki _świadomy_ wyrób {w bardzo
ogólnym pojęciu} ludzki który skłania do refleksji, nie jest obojętny dla
oglądającego.

Przy czym to co dla jednego jest poruszające dla innego może być banalne i
obojętne. Może się więc zdarzyć tak, że jakieś dzieło będzie poruszało
jedynie jego autora {tzw. niezrozumiany geniusz} albo wprost przeciwnie
wprawiać będzie tłumy "owiec" w zachwyt będąc w gruncie rzeczy banalne ;-)

Z pozdrowieniami
Dariusz Zygmunt