Dnia Mon, 15 Jul 2024 18:02:30 +0200, Robert Wańkowski napisał(a):

> W dniu 15.07.2024 o 17:54, Marek pisze:
>> On Sun, 14 Jul 2024 02:08:53 +0200, Robert Wańkowski<r...@w...pl> wrote:
>>> Ale to co napisałeś jest nierealne.
>>
>> Podobno mówiono coś o samolotach kiedyś...
>>
>>> To co napisałeś to Twoja wizja przyszłości?
>>
>> Pół na pół.
>>
>>> Np. skąd ma wiedzieć z jakiego materiału ma być wykonany element?
>>
>> Oj to może być parametr konfiguracji/pliku wsadu.
>>
>
> Potrafię sobie wyobrazić, że powstanie format pliku 3d z informacją o
> materiale, tolerancją, sposobem obróbki, itp.
> Ale dziś taki coś nie istnieje.
>

Zakładając, że znamy materiał - to by trzeba jeszcze drugi format pliku dla
innej maszyny, przygotowującej wstępny materiał surowy do obróbki końcowej
- gdyż skąd ktoś projektujący przy komputerze ma wiedzieć, jaki detal
został założony na maszynę? Albo tokarka przez długi czas będzie toczyła
powietrze (bo detal mniejszy, niż ktoś przewidział), albo nóż wjedzie nagle
kilka mm w głąb materiału, bo detal okazał się większy.

I całe komputerowe programowanie bierze w łeb.

Podobnie np. w samochodach, gdzie komputer tak rozmieścił elementy, że
wymiana żarówki okazuje się godzinnym wyzwaniem dla serwisu zamiast trwać
kilkanaście sekund.

Pracowałem przy centrach obróbczych (programowanych wtedy jeszcze taśmą
perforowaną) w początkach lat 80-tych.
Ostatnio przy CNC byłem w zeszłym roku.
Widziałem różne rzeczy, nawet "ręcznemu" tokarzowi zdarzało się wjechać
nożem w materiał.
CNC przydaje się w seryjnej pracy, gdzie detale pobierane do dalszej
obróbki są powtarzalne i znane - np. krążek wycinany z walca.


--
Pozdrawiam.

Adam