Anerys napisał:

>> Można było odkręcić we wkładce śrubę zamykającą komorę z proszkiem
>
> To chyba w najstarszych typach, w nowszych wszystko było zalane.

Właściwie to z innymi nie miałem do czynienia. O nowszych wiem, że były.
Telefon mieliśmy w domu od środkowego Gomułki. Właśnie z taką wkładką.
Rzeczy wtedy robiono trwałe i solidne, więc wkładka dotrwała do późnego
Gierka, kiedy to w ramach eksperymentów technicznych zastąpiłem ją
wspomnianym już Dynamicznym Zastępnikiem Wkładki Węglowej (natomiast
w ramach eksperymentów artystycznych telefon został pokryty czarnym
puszystym futrem). Już za Jaruzela kupiłem dom, a telefon założyli mi
w nim dopiero za Mazowieckiego. Zupełnie normalny, z elektretowym
(a może dynamicznym, nie pamiętam) mikrofonem.

> Chociaż ja mam w swoim posiadaniu, będące jeszcze w większości
> w dobrym stanie, małe mikrofoniki węglowe (kilka sztuk), stosowane
> w mikrotelefonach telefonistek, na siłę i posługując się zręcznością,
> dawało się osadzać w tradycyjnych mikrotelefonach, jakość dźwięku
> całkiem dobra... One mają pod spodem taką śrubkę "suwmiarkową",
> więc chyba też by się dało odkręcić... o ile tam nie ma membrany
> węglowej...

Zupełnie nie kojarzę węglowych membran. Ale miałem kiedyś kotkę Membranę.
Miała kolor grafitowy, jakby ktoś ołówkiem prążki narysował.

--
Jarek