de Fresz wrote:

>> W praktyce sesja na kliszy wyglądała tak (jeżeli się paliło
>> oczywiście): sesja rano, klisze na biurku GÓRA o 14-15,
>
> Sorry, ale pitolisz. Sesja w studiu czegoś bardziej skomplikowanego niż
> prosty pakszot

I kiedyś była bardziej skomplikowana i czasochłonna, niż teraz? Bo masz
matrycę zamiast kliszy?
Zlituj się i nie tłumacz mi tego - nie musisz. I pitolisz do sześcianu ;)
Poza tym odnoszę wrażenie, że już kiedyś na ten temat tutaj ze sobą
dyskutowaliśmy, używaliśmy tych samych argumentów i przykładów - tracimy
obaj czas...

>> małe wglądówki z całej sesji (powiedzmy - 10 rolek) u klienta majlem
>> 40 minut później (szły na bieżąco: jedna się skanowała - poprzednia
>> się wysyłała), jak zatwierdził i wybrał te, które szły do projektu -
>
> I znów pitolisz, bo te wglądówki trafiają do grafika, który je w
> projekcie musi umieścić. I ma już pół dnia w plecy.

Na podstawie wglądówek grafik WYBIERAŁ kadry - bo ich wcześniej na oczy
nie widział. Najczęściej nie robił z nimi NIC więcej, bo wiedział, że za
3 godziny dostanie gotowce.
Błagam - nie mów mi co robił grafik, z którym JA ustalałem terminy i
formę odbioru zdjęć - bo zwyczajnie nie masz o tym pojęcia. Ty widocznie
robisz inaczej i ciężko Ci uwierzyć, że wolniej ;)

>> po 2-3 godzinach były zeskanowane, wyczyszczone z kurzu (nowe były -
>> nie było co czyścić).
>
> Tyle że w wielu przypadkach wybrany slajd do finalnego skanowania musiał
> pojechać (kurier), później wrócić na płycie lub wrzucić się na jakiegoś
> ftpa. No to mamy już popołudnie dnia następnego.

Nie - nie musiał. Zdjęcia były robione w tym samym mieście - po co miały
jeździć kurierem? Wrócić mogły po tygodniu, część leży w szufladzie
nieodebrana do dziś... Wrzucenie na eftepa zajmuje Ci cały dzień? Nie
mamy dnia następnego - zeskanowanie 60-80 zdjęć zrobionych i wywołanych
tego samego dnia - to był STANDARD - tyle to trwało. Ciężko uwierzyć?
Nic na to nie poradzę.

>> Jeżeli miały być jeszcze jakoś obrabiane - to już nie broszka
>> skanerzysty. Jeden dzień BEZ PROBLEMU - nie raz to robiłem.
>
> Jako że nie raz i nie dwa miałem do czynienia z różnorakimi sesjami, sam
> też parę robiłem własnymi ręcami - po prostu Ci nie wierzę.

Widać miałem szczęście do fachowców. Nie musisz wierzyć - ja wcale nie
liczę na to, że Cię przekonam, ale ani sklerozy, ani Alzheimera jeszcze
nie mam...

>> Powiedz mi z ręką na sercu: dużo czasu oszczędzisz cyfrówką?
>
> Dzień do dwóch.

Rozumiem - na sesji trwającej kiedyś parę godzin dzisiaj oszczędzasz dwa
dni - bo robisz to samo cyfrą.
Jak słusznie zauważyłeś - to są dwa różne Matrixy, z tym, że ja oba znam
z autopsji, a Ty ten kliszowy - najwyraźniej z legend jak to topornie i
wolno wszystko się robiło, wydając przy okazji worki pieniędzy, a efekty
były i tak opłakane. I niech tak zostanie.

>> Nawet jeżeli liniatura ma 133 linie - jeżeli reszta jest ok, to da się
>> coś z tym zrobić. A ponieważ tak się składa, że regularnie skanowałem
>> materiały z papierowych gazet do polskich miesięczników i kwartalników
>> o tej samej tematyce
>
> Regularnie? 1:1? Oj, bajki, bajeczki.

Życie, młody człowieku, życie...
Uwielbiam sytuację, kiedy komuś coś się nie mieści w głowie i wie lepiej
ode mnie co robię.

> A jak będę chciał mieć piksele wielkości kwartału z cyfry, to co?

To sobie je zrobisz w Photoshopie BEZ zdjęcia. Ze skanem ziarna tak się
nie da - i dlatego jest ładniejsze ;)

>> A to "2700-3000" - jak pogrzebiesz w sieci - to potrafi dobić nawet do
>> 4600 dpi w zależności od humoru autora i testowanego obiektywu.
>
> Może być nawet i 8000 ppi - w okolicach tego miały najdroższe bębny. I
> co z tego, skoro na analogu jest już tam tylko ziarno?

Mówię o rozdzielczości obiektywu w aparacie, nie skanera.
I zauważ, że z tego "tylko ziarna" jest zrobione to zdjęcie. Chciałbyś,
żeby go nie było?

> Wybacz, ale Ty naprawdę pitolisz jak potłuczony. Nie znam żadnego
> rozsądnego fotografa, który robiąc na analogu sesję za grubą kasę, nie
> leciałby bracketingiem.

Pozdrowię od Ciebie przy okazji parę osób... Pewnie się zmartwią, że w
Twoim Matrixie nie mają prawa istnieć... ;)

>> Na palcach jednej ręki policzyłbym zdjęcia, na których modelka miałaby
>> przymknięte oczy albo głupią minę.
>
> O fak... Przestań już zmyślać, ok?

Powtarzam piąty raz: dziesiątki sesji bez selekcji - na palcach JEDNEJ
ręki. Myślałem, że wszyscy zawodowcy tak robią - ale teraz widzę, że
jestem w czepku urodzony...

> Tak, w studio na slajdzie używało się bracketingu NAGMINNIE.

W Twoim matrixie. A w moim jak sesja miała 8 czy 10 rolek slajdów - to
dostawałem tyle samo foliówek z niepociętymi slajdami - i koniec.

Bo nikogo
> nie było stać na spierdzielenie sesji za parę k-zł, przy braku dokładnej
> kontroli materiłu na bierząco. Na szitowym Polaroidzie można sobie
> światła sprawdzac, ale nie ekspozycję.

W studio, które znasz, w którym trzaskasz zdjęcia od lat... Da się,
zpewniam Cię. W każdym razie - widziałem na to setki dowodów.

>> Qrde, czy tej grupy naprawdę nie czyta nikt, kto kiedyś robił zawodowo
>> zdjęcia w studio? Na kliszach? Bo jeżeli tylko ja znam takie tajemnice
>> warsztatowe z zamierzchłej przeszłości - to czas umierać.
>
> Nie, czas przestać zmyślać.

Twoje zdanie akurat się nie liczy - najwyraźniej nie jesteś kimś, "kto
kiedyś robił zawodowo zdjęcia w studio na kliszach". Zresztą wcale się
tego na tej grupie nie spodziewałem.

J