> Pychą jest myśleć, że urządzimy je dla nich dobrze.

Jak to pychą? Może źle się zrozumieliśmy...
Sprawa jest dosyć prozaiczna. Dotyczy głównie kasy. Dziś żyjemy na koszt
przyszłych pokoleń. Spirala długu nakręca się coraz mocniej.
Cała polityka monetarna zmierza ku globalnemu kryzysowi bo pieniądz (ten
papierowy) dziś nie oznacza "wartości" a "wielkość długu".
Za wszystkie te grzechy będą płacić następne pokolenia.


> zanegowaniu większości wartości z pokolenia moich rodziców żyję jak żyję,
> a równocześnie, na ile wydaje mi się, uczciwie. Środowiska pokoleniowe są
> tak różne, że jedyne, co możemy oferować dzieciom prócz wartości
> uniwersalnych (z naciskiem na uniwersalizm) to łatwość adaptacji,
> samodzielności i autouczenia. Konkrety to już muszą sobie dopracować same.

No tak ale ja chciałbym aby te wypracowane wartości nie sublimowały się w
zderzeniu z murem soc-betonu.
Dziecko uczy się pływać nie po to aby w końcu musieć brodzić w szambie.


> A jednak, szkoda pary. Trzeba pracować u podstaw, gonić czerwonych tym,
> czego sami nigdy nie posiądą - wzgardą ich pseudowartości, humanizmem i
> zadowoleniem z życia.
> Zostawić tę użerającą się bandę i iść w góry - bezcenne...

Mam wrażenie, że coś więcej jednak trzeba robić bo jak to ktoś kiedyś
powiedział - dla triumfu zła potrzeba tylko, żeby dobrzy ludzie nic nie
robili.
Ale też bez przesady, nie każdy ma siłę i czas. Z drugiej strony sama taka
dyskusja tu, choć oftopowa, to jednak jakiś ślad zostawia.

Pozdr.
Q

Jak ja mam daleko do gór :-/