Janko Muzykant pisze:
> A tak przy okazji, dziś w podróży oglądałem wszystkie odcinki małego
> serialu ''pokój 107''. To zupełnie inna epoka jak i styl, i właściwie
> początki telenowelowania w Polsce, ale zarazem ostatnia taka produkcja
> ''lajtowa'' (i pierwsza zarazem), zagrana po mistrzowsku przez chyba
> wszystkich głównych bohaterów. Inteligencja, dystans, brak efekciarstwa
> sprzętowego i nietraktowanie widza jak kretyna. Szkoda, że nigdy czegoś
> takiego nie powtórzono, a większość tamtych aktorów gra dziś nędzę...

Dziwne czasy dziś są, by być na topie to trzeba tańczyć, zaliczyć
okładkę Super Experess i oczywiście etacik w serialu.

> I znowu mi się przypomniało ''Dylematu 5'' - polecam z jednego powodu,
> by zobaczyć jak bardzo, naprawdę bardzo można coś spieprzyć mając
> doskonałe zaplecze.

Hmmm.... To jest naprawdę smutne, jak by się skończyła pewna epoka która
już nie wróci. Nie chodzi mi bynajmniej o PRL ale o świadomość branży
filmowej.

> Ale kino polskie po nędzy końca wieku powoli się dźwiga (bardzo powoli).
> Oczywiście jest też kino ''podziemne'' (Kolski itp), ale to mało. I w
> ogóle ot...

Szkoda że pewne nazwiska nie wytrzymały tego wyścigu np. cytowany tu
Andrzej Kondratiuk, jego trylogia zapoczątkowana Czterema Porami Roku
była po prosty genialna. Dziś sytuacja wygląda tak że ostatnią produkcje
ma z 2005r.

--
Pozdrawiam.
Bartko.