> Zaraz. Jeżeli obiekt leży płasko, a jego przestrzenność wynika wyłącznie z
wysokości zamontowanych elementów, to nie jest to jakiś wielki problem.
> Ogniskowa nieco dłuższa niż standard z odwzorowaniem 2:1, przysłona 8, góra 11 i
collage z kilku zdjęć załatwią sprawę. Jeden warunek : do każdego składowego zdjęcia
aparat i motyw muszą się w stosunku do siebie przesuwać po

to jest Problem i to wielki

w ten sposob mozesz skladac ze soba bez problemu obrazy plaskie , np robiac
szczegolowe reprodukcje obraztow malarskich.
jesli przedmiot jest przestrzenny to sie tego nie da tak latwo zrobic.
Wystapi nie do usuniecia rachunkowo blad paralaksy

na lewym zdjeciu przedmiot na prawej krawedzi jest forografowany z lewej strony.

na prawym zdjeciu ten sam przedmiot bedzie sie znajdowal z lewej strony zdjecia ,
bedzie fotografowany z drugiej strony. skladajac zdjecia ze soba masz ten sam
przedmiot w roznych ujeciach - nie da sie tego pokryc.

to byloby mozliwe z duzych odleglosci , wowczas jesli by zapewnic odwzorowanie
praktycznie prostopadle.
trzeba zachowac kat widzenie obiektywu rzedu kilku ( najwyzej kilkunastu) stopni.
wymaga to albo bardzo dlugich ogniskowych , a jesli ogniskoa jest krotsza wymaga to
bardzo wielu zdjec z nieiwlkimi przesunieciami.
to wcele nie jest proste.

latwpo sie to robi jesli obracasz aparatem wokol przedniego punktu nodalnego- ale nie
jest to wowczas rzut prostopadly , tylko na plaszczazne cylindryczna ( zreszta rodzaj
perspektywy mozna rachunkowo zmieniac).