On 04.09.2010 20:18, Marek Wyszomirski wrote:

> Widziałeś gdzieś drukarkę z białym tuszem? We wszelkich znanych mi
> rozwiazaniach tusz służył do zmniejszenia współczynnika odbicia dla światła
> o określonym widmie. Jeśłi znasz przykład drukarki do wydruków
> fotograficznych z tuszem zwiększajacym współczynnik odbicia - podaj proszę
> jakiś link.
>

Nie z białym i nie tusz, Ale stosuje się srebne farby drukarskie,
współczynnik odbicia światła bardzo wysoki. Co do czarnych ostatnio są
jakieś wynalazki nano, że pochłaniają znacznie więcej światła, pewnie na
wydruki to nie będzie, ale do wyczerniania wnętrza obiektywu jak znalazł :)

Wracając do tematu głównego, fotografując mamy po drodze:

1. Dynamikę sceny zastanej.
2. Dynamikę rejestracji.
3. Maksymalną rozpiętość tonalną w czasie obróbki.
4. Rozpiętość tonalną zdjęcia wynikowego
5. To jak widzi oko.

Tak naprawdę problemy zaczynają się od punktu 4. Bo jeśli mamy odbitkę
na dynamikę wpływa oświetlenie. W czarnym pokoju, szczelnie zamkniętym
bez źródła światła dynamika będzie równa 0EV. Jak damy błysk lampy
błyskowej w odbitkę to też dynamika będzie 0EV, bo poleci tyle światła,
że nas oślepi. Są to skrajności, ale pokazują, że na samej technice
prezentacji się nie kończy.
Same pomysły z dynamiką 30EV lub większą też są dziwne. Oko i tak
rejestruje 20EV ze sztuczkami. Przy patrzeniu na odbitkę małą tych
sztuczek nie będzie. Tworzenie zdjęć o dynamice 30EV mija się z celem.
Można oczywiście stworzyć instrument muzyczny, który gra w zakresie 30 -
100KHz, tylko kto to usłyszy? Tak samo z zakresem tonalnym, przestrzenią
barw. Granicą jest zawsze możliwość naszych zmysłów.


P.S. Osobiście nie lubię tych rysunków produkowanych przez popularne
programy do HDR. Brzydkie to i nienaturalne. Tanie efekciarstwo i nic
więcej.


--
wer <",,)~~
http://szumofob.eu