Użytkownik "nb" napisał
>> Mam na to twardy dowód w postaci A script for a Jester`s tear
>> Marillion z 1983 roku. Mam LP i pierwsze wydanie CD (nie wiem z
>> którego roku, kupiłęm gdzieś w 1989). LP da się słuchać z dużą
>> przyjemnością, CD ledwie, z dużą przykrością.
>
> Ówczesny remastering można porównać do dzisiejszego
> najbardziej ordynarnego HDRa.

Ja to widze inaczej. Stare płyty CD to jak foto z przecietnej dzisiejszej
komórki. Niby coś widać ale albo pokaszani cienie albo wyżre w światłach.
Ordynarny HDR porównałbym do licznych, kolejnych wersji "remastered" z
dorzuconymi paroma b-sides.

> A jeśli polski to...
> końcówka starego kawału:
> Zajączek po ciemku wymacał węża, dotyka, myśli:
> oślizgłe to, mała głowa, nie ma uszu... Akustyk!

Stare ale nadal aktualne ; )

adam