Deep inside the Matrix, convinced that Fri, 30 Aug 2013 14:02:12 +0200
is the real date, quent <x...@x...com> has written something quite wise.
But (s)he wasn`t the one.


>
>Pozwolę się nie zgodzić.
>Nie chodzi przecież o kreatywność w okiełznywaniu opornej materii jakim
>jest kiepski (w jakimś sensie) sprzęt.

Poza skrajnymi przypadkami, sprzęt różni się dzisiaj niuansami: w
jakości obrazu, w ilości funkcji (mniej lub bardziej użytecznych),
filozofii obsługi i co za tym idzie wygodzie użytkowania. Aparat ma
być wygodny, niezawodny, robić wystarczająco dobre zdjęcia i mieć
możliwą do przełknięcia cenę. Wszystko to jest subiektywne. Problem
leży w oczekiwaniu, że wszystko ma być najlepsze (dla mnie). A tak się
nie da. Trzeba więc ustalić priorytety, co jest konieczne, co jest
dość ważne, a co nie jest ważne wcale. Kto tak robi? Ano niewielu.
Reszta szuka "idealnego aparatu", który wszystko robi dobrze.

>Chodzi o kreatywność w tworzeniu efektu finalnego jakim jest fotografia.
>Sprzęt powinien być jak najmniej ułomny aby niepotrzebnie nie skupiał na
>sobie uwagi.

No cóż, w "nieskupianiu" uwagi na sprzęcie chyba nic nie przebije
zielonego programu :)

>I w tym sensie czasy obecne z ich, jak to ująłęś "hamletowszczyzną",
>zostawiają daleko w tyle czasy dalmierzowego muzeum. Solidnego owszem
>ale jednak muzeum.

Czy aby na pewno? Ja jeszcze pamiętam moje czasy z Kijewem: prefocus
na 3m, sprawdzenie ręcznym światłomierzem natężenia światła
padającego, ustawienie parametrów... i jazda, potem były już tylko
ewentualne korekty przy zmianie światła, pamiętać było trzeba o
naciągnięciu filmu / migawki... Podniesienie aparatu do oka,
kadrowanie, klapnięcie migawki, koniec. Żadnego gapienia się w ekran,
moment minął, można iść dalej, a czy wyszło, dowiem się po wywołaniu
filmu. Potem selekcja, powiększalnik, odbitka, lepsza lub gorsza, ale
coś zostało zrobione, był jakiś produkt finalny i związana z tym
satysfakcja. Dzisiaj o taką satysfakcję dużo trudniej, milardy zdjęć
na kartach, płytach i dyskach to ledwie półprodukty, które w
olbrzymiej większości, nawet gdy są udane, takimi półproduktami
zostaną na zawsze.

Oczywiście, zmieniły się czasy, zmieniły się możłiwości, zmieniło się
nastawienie, zmieniły się wymagania... ale czy zawsze jest to zmiana w
dobrym kierunku? Jakieś to wszystko dzisiaj takie... w wersji beta :)

>No chyba, że nie chodzi o robienie zdjęć a o jaranie się look-iem&feel-em

Look-iem i feel-em "jaram się" biorąc do ręki Kijewa, Olympusa OM-1 i
parę innych dziwnych zabytków mechaniki peacyzyjnej. Jakoś ciężko mi
"jarać się" wytworami dzisiejszej techniki: są użyteczne mniej lub
bardziej, lub wcale, można je pochwalić za jakość obrazu, wykonanie,
wygodę, mnogość funkcji, ale "jarać się"? Czym?

Pozdrawiam,
Mordazy.

--
REMOVE-IT. from my address when replying.

THE ONLY THING WORTH WAITING FOR
IS A WORLD-WIDE DISASTER.