On Thu, 8 Sep 2011, Kosu wrote:

> On 2011-09-08 01:18, Gotfryd Smolik news wrote:
>> Wg prawa autorskiego to są dwa *drastycznie* różne przypadki.
>> Zbyć "egzemplarz" jak najbardziej możesz, wręcz jest zapis iż
>> prawo do zbycia (odsprzedaży, darowizny) jest nie do wzruszenia
>> (znaczy sprzedawcy kończy się prawo do dalszego rozporządzania).
>> Ale pożyczenie, podobnie jak najem, wymaga odrębnej licencji.
>
> Co jest istotne, gdy pożyczenie (jak i darowizna) jest objęte umową.

...która może być ustna lub nawet dorozumiana, zawarta bez słów.

> Ale do pewnej wartości nie trzeba pisać umów

To się zgadza, zgodnie z KC, o ile ustawa nie wymaga inaczej
(np. przy nabyciu nieruchomości albo przekazaniu zbywalnych praw
autorskich) forma umowy może być dowolna. Nadal będzie to umowa.

> i płacić podatków.

Nie bardzo, bo to zależy od dokonanej czynności.
Akurat bzdura totalna, ale tak jest: o ile dla przypadku
darowizny są konkretne kwoty zwolnienia, dla przypadków
umów cywilnoprawnych opisanych w PCC są limity, to dla
"innych świadczeń" które można zaliczyć do "nieodpłatnych
świadczeń" w rozumieniu art.11 ustawy o podatku dochodowym
dolnego limitu *nie ma*. Nie przewidzieli.

> Dla organów
> ścigania przypadek "pożyczenia książki" od "dałem Jasiowi książkę, a on
> dał mi książkę miesiąc później" jest totalnie nierozróżnialne.
> Przynajmniej tak długo, jak nie trzeba podpisywać świstków gościom na
> urodzinach :).

Właśnie napisałeś :), że:
- po pierwsze "organy" się nie dowiedzą
- po drugie nie będą miały dowodów
...i dopiszę:
- a po trzecie, jakby już ktoś wystąpił z takim głupim wnioskiem
(w końcu jakiemuś urzędnikowi US zdarzyło się wydać decyzję
o sławnym "podatku od freeware"), to pójdą do prawnika, a ten
wszystkim trzem stronom (obu stronom umowy i urzędnikowi)
nakopie, wykazując że biorą się za sprawę ze złej strony,
bo jeśli chodzi o PA to istnieje "dozwolony użytek" w którym
forma czynności jest bez znaczenia

:)

>> I nie, "darowanie" celem "oddarowania" z powrotem narusza
>> prawo, nazywa się to "pozorność" :)
>
> Ale mogę to zrobić nie myśląc o "oddarowaniu".

Z zastrzeżeniem wyżej - że jeśli to jest *faktycznie* znajomy
ochronę daje zupelnie inna podstawa prawna - taka wersja
może napotkać na opór organów, które wyciągają takie hasło
jak "doświadczenie życiowe".

> Mogę dać prezent, ale ten
> ktoś może mi potem dać ten sam prezent (bez żartów - znam przypadek
> prezentu, który odwiedził cztery rodziny i wrócił do osoby, która go
> kupiła, po 7 latach :))

A w to to uwierzę :)

> Obdarowany może mi go także zwrócić, bo mu się nie spodobał.

I tu zonk: darowizna miała jednak miejsce.
W przypadkach, w których chodziło o poważne kwoty (a tym samym
należał się podatek) zdarzało się że co poniektórzy tak się
próbowali bronić.
Wyroki były jednoznaczne: fakt "cofnięcia" darowizny w niczym
nie umniejsza faktu, iż miała ona miejsce.

> Nie sądzę, aby jakikolwiek sąd się tego tknął. Zupełnie
> inna sytuacja byłaby, gdybym nagle miał wiele tysięcy "przyjaciół"

Otóż to.
Ale powód jest inny niż wiarygodność podwójnej darowizny :)
- jest nim owo prawo do "dozwolonego użytku".

pzdr, Gotfryd