W dniu 2012-05-30 11:20, J.F pisze:

> A w jakim sensie oslabi ?

Wyniszczenie naturalnej flory bakteryjnej?
Tak, wiem - to nie jest powód, by jakoś szczególnie bać się
antybiotyków. Chciałem tylko powiedzieć, że kuracja z ich zastosowaniem
jakieś efekty uboczne ma, ale korzyść płynąca z ich obecności przewyższa
je wielokrotnie.

To samo szczepionki. Banda oszołomów ubzdurała sobie, że powodują
autyzm. Nie ma żadnego dowodu, który potwierdzałby tą tezę. A gdyby
nawet tak było, to i tak nie byłoby o czym mówić. Wystarczy uświadomić
sobie alternatywę - powrót takich chorób jak np. polio...


> Ale jak lekka choroba to organizm ja zwalczy.
> No i jak odroznic homeopatie dzialajaca, od niedzialajacej :-)


Nie ma czegoś takiego, jak "działająca homeopatia", przynajmniej
pominąwszy efekt placebo. Fakt, że zadałeś to pytanie wskazuje
najwyraźniej, że należysz do większości, która nie ma pojęcia co do
tego, czym jest homeopatia. Większość ludzi myśli, że to słowo jest
synonimem jakiejś "medycyny naturalnej", ziołolecznictwa. Sam tak kiedyś
myślałem. Prawda jednak okazuje się zupełnie inna.

Homeopatia powstała pod koniec osiemnastego wieku, kiedy nauka była
jeszcze daleko od wyjaśnienia elementarnych tajemnic życia i opisania
procesów biologicznych (trzeba mieć na uwadze, że to było jeszcze przed
Pasteurem!) - niemiecki lekarz Samuel Hahnemann zaproponował stosowanie
kuracji opartej na zasadzie "podobne leczymy podobnym" (co samo w sobie
przywodzi na myśl raczej stare praktyki magiczne niż kurację opartą na
wiedzy naukowej...). Jego zdaniem lekarstwem na chorobę objawiającą się
określonymi dolegliwościami miała być substancja, która u zdrowego
człowieka wywołuje takie same objawy. Żeby było ciekawiej, zwolennicy
homeopatii uważają, że siła działania substancji ZWIĘKSZA SIĘ wraz ze
wzrostem stopnia rozcieńczenia. W praktyce stosuje się astronomicznie
małe stężenia, w przypadku których ilość "substancji czynnej" jest już
naprawdę nieistotna (a niekiedy ponoć już nawet można mówić, że w dawce
prawdopodobnie nie znajdziemy ani jednej cząsteczki!).

Można zrozumieć pojawienie się takiej idei w tamtych realiach
historycznych. Zaskakuje natomiast jej ciągła popularność, pomimo
ewidentnych dowodów braku skuteczności i niekompatybilności z całą
współczesną wiedzą medyczną. Jest tylko jedno wyjaśnienie: celowe
oszustwo - sprzedawanie ludziom bardzo drogiej wody i cukru, jako
lekarstw...


> Ja mam ostatnio lekarza ktory twierdzi "nie wiem na co pan jest chory, a
> skoro nie wiem, to nie bede wypisywal lekow w ciemno. Tydzien zwolnienia
> i witamine C niech pan kupi". I ja sie z nim w zasadzie zgadzam :-)

Tutaj jednak lekarz nie jest do końca pewien, sądzi jednak, iż organizm
sam sobie poradzi z dolegliwością. Jeśli nie - zaleci dodatkowe badania.
Ale co można pomyśleć o lekarzu (albo aptekarzu), który mając przed sobą
pacjenta ze zdiagnozowaną grypą przepisuje mu Oscillococcinum (najlepiej
sam przeczytaj co tak naprawdę "znajduje się" w tym preparacie)? :)


> Skadindad wiadomo ze w wielu przypadkach pomaga.

Tylko po co kupować mega drogi cukier albo wodę w postaci preparatów
homeopatycznych? Jeśli już mamy zamiar oszukiwać dzieciaka, chcąc mu
przynieść trochę ulgi w chorobie, nie lepiej po prostu zaopatrzyć się w
te substancje w supermarkecie? ;)