Pan Krzysztof Halasa napisał:

>>> No ale to nie były przecież kości ze śmieci, tylko normalnie sprzedawane
>>> przez producenta.
>>
>> Ani tak, ani tak. To jest jedyny udokumentowany przypadek sprzedawania
>> i kupowania kości pamięci, które w produkcji "się nie udały". I jedyne
>> urządzenie wyprodukowane w dużej serii, które było zaprojektowane do
>> wykorzystywania takich połówkowych pamięci. Ktoś musiał na ten pomysł
>> wpaść i go zrealizować. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że
>> to Sinclair namówił producenta, by mu tanio sprzedawali zamiast wrzucać
>> do kosza.
>
> Możliwe, ale IMHO nie różni się to niczym od późniejszej praktyki.

Gdyby nie różniło się niczym od *wcześniejszej* praktyki, to bym nie
mówił, że pomysł genialny.

>>> Czym się to różni np. od sprzedawania procesorów z zablokowanym FPU,
>>> ze zmniejszoną ilością pamięci cache, albo po prostu z mniejszym zegarem?
>>
>> Tym, że to już był zabieg wyłącznie marketingowy. Realizowany jakieś
>> dziesięć lat póżniej, kiedy technologia gwarantowała uzysk sprawnych
>> chipów bliższy stu procent niż zera.
>
> Akurat. W późniejszej fazie, być może tak, ale na początku to były
> prawdziwe braki. Tak było z m.in. 486 i FPU, i dokładnie tak było
> z zegarami, o czym można było się bardzo łatwo przekonać.

Z zegarami, to było tak, że po prostu selekcjonowano produkcję -- mniej
udane egzemplarze, które nie wyrabiały się przy większych prędkościach,
sprzedawano taniej po opatrzniu stosownym napisem określającym prędkość.
To pomysł tak stary, jak stare jest rolnictwo i rzemiosło -- nie różni
się niczym od sprzedawania po niższych cenach poobijanych gruszek albo
nadtłuczonych garnków.

W przypadku procesorów i486SX nigdy to nie były prawdziwe braki, tak jak
w przypadku pamięci 32k. Technologia produkcji procesora przewidywała,
że można zmodyfikować działanie układu (wyłączyć FPU) przez przepalenie
odpowiednio przygotowaniej ścieżki. Czy robiono tak tylko z nieudanymi
chipami, czy również z pełnowartościowymi, to mniej istotne. Ważnie, że
to był normalny etap produkcji, wykonywany jeszcze przed zamknięciem
struktury w obudowie. Pamięci 32k w stosunku do 64k miały w produkcji
tylko zmieniony napis. Miały pojemność 64k pomniejszoną o jeden lub
najwyżej kilka uszkodzonych bitów.

Jarek

PS
Raz mi się zdarzyło uszkodzenie pamięci w działającym komputerze (już
współczesnym, nie jakimś ZX), co po prostu objawiało się wieszaniem.
Program testowy zlokalizował wadliwą komórkę. Wystarczyło poinformować
startujące jądro jaka jest wielkość nieuszkodzonej pamięci i już było
dobrze. Komputer pracował z mniejszą i zupełnie nietypową wielkością RAM.
Można to potraktowac jako rozwinięcie pomysłu z ZX-Spectrum.