Pan Piotr Gałka napisał:

>>> O tym nie pomyślałem, ale jak miałbym zapoznawać się z formatem
>>> SVG to już wolę zapoznać się z jakimś programem, który może wypluć
>>> moje wypociny w kilku formatach :).
>> Mam radykalnie inne zdanie na ten temat. Każdy, kto programuje
>> i potrzebuje robić obrazki, a jest przy tym leniwy, powinien choć
>> trochę poznać format SVG.
>
> Chyba dużo tu zależy od tego co się rozumie pod "Każdy, kto programuje".
> Gdybym ja chciał wypuszczać z mojego programu pliki graficzne to zapewne
> poznanie formatu SVG (dogłębne) byłoby pierwszym krokiem.
>
> Jak chcę dostać ten jeden wykres to mogę:
> - poznać jakieś podstawy SVG i napisać sobie programik, który wyliczy co
> trzeba i wypluje mi format SVG,
> - skorzystać z tego, że ktoś to zrobił i udostępnił.
>
> Logika mówi, że wariant drugi powinien być łatwiejszy. Opis poleceń dla
> tego programu powinien być prostszy niż format SVG, bo w przeciwnym
> przypadku ten program nie miałby sensu.

Błąd logiczny. Asembler (jako odzwierciedlenie języka procesora) ma
prosty i krótki opis poleceń. Języki wysokopoziomowe, które kompiluje
się do tego kodu, potrafią być bardzo złożone. Mają sens, ale nie
zawsze warto je poznawać, gdy jest do wykonania proste zadanie.
SVG, traktowany jako asembler grafiki, zawera akurat to, czego człek
może sie spodziewać.

> Dlatego zapytałem o to jakim programem to zrobić.
> Ale.....
> Pisząc samemu, w języku, który znam na pewno łatwiej mi będzie zrobić
> takie rzeczy aby np. zakres skali Y (w dB) automatycznie dopasować do
> zakresu zmienności funkcji.
> Aby to zrobić czyimś programem trzeba by go trochę bardziej poznać, a
> formatu SVG nie trzeba w tym celu bardziej poznawać.

Dokładnie tak! Napisać własny kompilator. Trzeba wiedzieć czego się chce,
trzeba znać "swój" język, trzeba w elementarnym stopniu zapoznać się
z "asemblerem".

>> Ten "wektorowy plik graficzny" to po prostu plik tekstowy z poleceniami
>> napisanymi po ludzku.
>
> W sumie nie rozumiem dlaczego w świecie Internetu i komputerów tak dużo
> formatów jest tekstowe. Przecież to jest systematyczne marnowanie
> zasobów na przesyłanie i konwertowanie z postaci ASCII na liczby i
> odwrotnie.

Zasoby ludzkie sa droższe od wszystkich innych. Bajty i bity na sekundę
są tanie jak barszcz. A format tekstowy zawsze łatwo obejrzeć, sprawdzić
dlaczego coś źle poszło, poprawić, połączyć itd.

> Ja wyrosłem i cały czas siedzę w świecie formatów binarnych.

Binarne są na wymarciu. Grafika wektorowa się takimi już nie posługuje,
chyba żeby uznać PDF. No i fonty TTF czy PFB. Ale są też fonty SVG.
Teraz nawet Excel używa tekstowych plików (dokumenty MS Office, te co
mają "X" na końcu są zzipowanymi plikami XML).

>> Podałem przykład siatki z Wikipedii -- przeglądarka pokazuje obrazek,
>> ale można sobie ten plik zapisać na dysku i edytować edytorem.
>
> Tak wtedy zrobiłem.
> Jakbym chciał sam coś takiego wypuścić musiałbym ogarnąć co i jak w
> nagłówku.

Nie warto ogarniać, przepisać jak leci. Dostosować tylko "width"
i "height" -- ale przecież wiadomo jak. Nawet bez tych nagłówków
przeważnie wszystko diała, wystarczy nia początku i na końcu pliku
napisać <svg> ... </svg>.

> Zastanawia mnie np co tam robią jakieś XML.
> Na temat XML (jeśli nazwy nie mylę) natknąłem się pierwszy raz
> kilka miesięcy temu jak przeglądałem dokumentację KiCada.
> Muszę sobie chyba zrobić jakiś katalog wszystkich TLS-ów (trzy
> literowych skrótów) bo się gubię.

Wystarczy przyjąć, że pliki w których roi się od słów ujętych
w ostre nawiasy < > są jakąś odmianą XML. Że to taki typ składni.

>> Akurat SVG ma tak dobraną listę poleceń, że da się zmalować tym
>> wszystko, podstawy są do opanowania w jeden wieczór, a ściągawkę
>> można zmieścić na trzech kartkach. I nic nie trzeba instalować --
>> to co potrzeba, jest już w każdym komputerze.
>
> Wyjdzie na to, że niepotrzebnie sobie wydrukowałem dokumentację
> Asymptote :)

Ja sobie nie wydrukowałem, ale przedsięwziąłem planowane próby.
To co wzięte z metafonta, działa dobrze. Szkoda, że nie wszystko
przeniesiono. Metafont potrafi rozwiązać układ równań, z których
wynika rozmieszczenie punktór na płaszczyźnie. Nie trzeba wskazywać
explicite położenia każdego z nich, dość jest opisać zależności,
ba przyład co na jakiej linii leży itp. Tu tego nie ma.

Ale mniejsza o to. Siatke półlogarytmiczną wyrysował mi bardzo
ładnie. Sam z siebie, dobrał wszystko automatycznie. Dwie linijki
opisu. Wykres funkcji opisanej analitycznie też ładnie maluje.
Ale jak chciałem zaimportować dane do wykresu z pliku z próbkami,
to już trzeba do tego niezłej hackerki. W gnouplot pisze się coś
w rodzaju "plot 'file.dat' using 1:2 with lines" i już jest wykres.
W SVG też jedna linijka z danymi wystarczy do poprowadzenia
linii łamanej wykresu.

--
Jarek