Droższe w zakupie, ale czy w użytkowaniu?
Nigdy w życiu nie naprawiałem tłumika w żadnym z zachodnich samochodów (pewnie sporo
szczęścia ale jednak nigdy), a w Maluchu czy
Poldolocie raz na 9 miesięcy wizyta u tłumikarza.
Podobnie z klockami, olejami, prowadnicami foteli, aparatami zapłonowymi,
"ustawianiem" rozrządu czy wieloma innymi pierdołami.
Gdy na jeżdżeniu zarabiałem (bo kilometrówka w czasach Poldolota była jak dziś, sporo
km w delegacjach) to serwisowałem w fabrycznym
przy Towarowej (już nie chcieli Poldków przyjmować na przeglądy, ale mi się udawało
bo co 10 tys. km w książce serwisowej był
stempel więc z sentymentu "starego klienta" obsługiwali (nawet do 2000 r.?), bywało
że za taki przegląd 1400 zł pękło a to przeglądy
co 10 tysi).
Co do wyposażenia prywatny Poldek miał więcej niż służbowe zachodnie (ale dyrektor to
nie prezes ;)), do dziś mnie fascynuje że za
przeciwmgielne przednie trzeba zawsze dopłacać (opcją lub pakietem).
A gdy po prywatnym Dużaku pierwszym służbowym Kadetem przejeżdżałem przez warszawskie
torowiska to zawsze myślałem, że ten Opelek z
blaszek od konserw za chwilę się rozleci.
Technologia technologią, ale u nas jakość pracy kulała, potrzeba było tych 30 lat na
wymianę software'u w główkach klasy
robotniczej.
I w dzisiejszym okienku historycznym mamy szczęście, że sąsiadujemy z Niemcami
(pomiędzy Wisłą a Bugiem nieco insza inszość).

Co do kosztów to na studiach mnie uczyli, że koszt materiału to średnio 7% ceny
produktu (lub kosztu, już nie pamiętam).
Co więc tyle kosztuje, jeśli nie robocizna?
Amortyzacja sprzętu?
Może być spora, branża bardzo kapitałochłonna.


-----
> W latach 90. najtańszym autem u nas był Polonez, bo cała produkcja była u nas.
> Niestety sprzedaż spadła, - ludzie woleli droższe, ale lepiej wyposażone auta (była
to też kwestia "zachłyśnięcia się" Zachodem).