> Tak kompletnie z innej beczki: zawsze mnie zastanawialo czy fotografia jest
> poszukiwaniem fikcji czy prawdy, czy powinna byc pogonia za przekazem czegos
> jak najbardziej ,,prawdziwego,, jesli takie cos wogole istnieje, czy moze jest
> tym co odbiorcy chca zobaczyc.

Najwazniejsze jest dazenie do prawdy. Nalezy jednak pamietac, ze
chodzi tu o twoja prawde. Powinno byc to oczywiste, bez dodatkowych
wyjasnien. Moze zdarzyc sie, ze moja prawda bedzie twoja ale
prawdopodobienstwo jest niewielkie. Dlatego porozumienie miedzy nami
na poziomie obrazu (jako wzajemnych widzow) znajduje sie blizej szans
niz pewnosci. Nie mozesz jako autor zdjec myslec o publice, bo
wiazaloby sie to z usrednianiem swoich poczynan. Musialbys precyzowac
w obrazie, dopowiadac, przez co okrajalbys sie z czastki zrozumialej
dla widza o twoim poziomie wrazliwosci.

Ja mam podejscie nastepujace. Kiedy ktos mi cos doradza, zawsze
wyciagam wnioski ale niekoniecznie stosuje.


> Uzyles slow ,,kwestia skali,,; w takim przypadku kaze zdjecie jest super, dla
> punktu ponizej I jest rowniez kopletnym kiczem dla punktu powyzej. (analogia
> sufitu I podlogi w 100 pietrowym budynku)


Bartek napisal ,,dobra fotografia zawsze posiada jakis przekaz, ktory
zostanie zawsze w subiektywny sposob zinterpretowany przez odbiorcę.,,

Jest masa fotografii, nad ktorymi kiedys siedzialem a teraz obok nich
przechodze. Gdy na nie patrze, widze metodologie i nawet najwieksza
zdolnosc nie przekonuje mnie, bo owa metoda, jakakolwiek by nie była,
jest dla mnie durna.
Kwestia twojej skali jest okreslenie dobrej fotografii, bo w kazdej z
nich jest jakas metoda. Nie istnieje uniewersalna fotografia, ktora
zawsze costam.
Mozna sie doczepic stwierdzajac, ze brak metody jest najlepsza metoda,
ale pozostaje jeszcze autor, od ktorego zalezy rodzaj tego braku. W
ten sposob brak przestaje byc brakiem i staje sie metoda. Jesteśmy
tylko ludzmi.

Napisal rowniez ,,Gimnastyka slowno-teoretyczna mowiac delikatnie jest
zbyteczna w przypadku dobrych zdjec.,,

Jest zbyteczna w przypadku zdjec w ogole.


> Mysle ze zeby sie rozwijac trzeba
> szukac ,,po miedzy,, na coraz wyzszych skalach, niekoniecznie przechodzac przez
> wszystkie

Uczepiles sie tego ,,pomiedzy,,. Ono dotyczylo portretu i dazenia do
zmiany wlasnego postrzegania.

marek