>
> Kiedyś rozdzielczość to było to, co faktycznie zmierzyło się na
>
> negatywie bądź odbitce.


jestem ciekaw kto kiedys byl w stanie zmierzyc rozdzielczosc na negatywie lub odbitce
( sic) - tego sie nie robilo, gdz to bylo trudne przedsiweziecie..
dzisiaj nic latwiejszego.

do przechowywania obrazu zapisanego w duzej rozdzielczosci sluzyly wowczas materialy
na podlozu przezroczystym. material na podlozu nieprzezroczystym do tego sie nie
nadawal , dlatego ze struktura podloza uniemozliwiala zapis w duzej rozdzielczosci.
i tak stosowane jeszcze dzisiaj materialy hiperrozdzielcze sa w stanie zapisac 600
pl/mm przy specjalnym wywolaniu.


dzisiaj o wiele wygodniej, taniej, dokladniej zapisuaje sie te dane w formie pliku
elektronicznego.
zamiast powiekszac lupa obraz papierowy , co zreszzta niewiele da , mozna powiekszyc
dowolny wycinek obrazu zapisanego elektronicznie.

Mimo potencjalnie wyzszej rozdzielczosi materialow fotochemicznych w praktyce nigdy
nie mialem mozliwosci zobaczenia zapisu w takiej rozdzielczosci jaka dzisiaj daje
fotografia cyfrowa.

rozdzielczosc 300 dpi bierze sie z rozdzielczosci oka ludzkiego - srednio ok 1o cykli
/mm co daje 250 cykli / cal czyli owe 300 dpi w przyblizeniu.
Zapis 600 dpi mialby sens , gdyby ogladac wydruki przez lupe powiekszajacy max 2
razy. Ale czy nie lepiej z punktu widzenia rozroznialnosci szczegolow wydrukowac
interesujacy fragment 2 razy wiekszy ? - oczywiscie lepiej.
Powiekszajac lupa , powiekszamy takze strukture podloza.