W dniu 2014-07-25 13:32, Piotr Kosewski pisze:


> On 2014-07-25 11:27, Marek wrote:
>> Pomysł dobry. Czyli mimo wszystko wracamy do 1/3 do 2/3... ok. Mam tylko
>
> Niekoniecznie. Chodzi po prostu o to, że bardzo wyeksponowałeś nudne
> niebo. Mógłbyś zostawić tylko ten fragment, gdzie coś się dzieje.
> Mógłbyś także zupełnie zrezygnować z nieba: pokazać plażę i wodę z
> odbiciem zachodu słońca. Możliwości jest zawsze sporo.

W morzu praktycznie nigdy nic się nie odbija bo zawsze są fale. Kiedyś
mi się udało złapać taki efekt gdy wdrapałem się na wysoki klif
"pomniejszając" tym samym wielkość fal. Niebo doskonale się w tafli wody
odbijało. Do tego przelatywały jakieś ptactwo w kluczu, pomiędzy
obiektywem a taflą wody. Dało do super efekt :-)

A wracając do rzeczy, konkretnie nudnego nieba. Mam w tym miejscu
dylematy. Gdy robisz portret - nudne tło za nim jest wskazane aby nie
odciągało uwagi. Tymczasem jak postąpić w przypadku krajobrazów? Czy w
kadrze dawać tylko to gdzie coś się dzieje? Zastanawiałem się nad tym
dlaczego scena, której byłem świadkiem podobała mi się. No i
odpowiedziałem sobie, że m.in. z powodu nieba. Ono jest ważnym elementem
sceny ale niekoniecznie w tych, wymuszonych przez rybie oko,
proporcjach. Zgodzę się, że jest go trochę za dużo.

>
> Zasada 1/3 to taki bardzo miękki ogólnik. Tak naprawdę chodzi o to, żeby
> w typowej sytuacji obiekt na zdjęciu nie lądował ani w środku kadru ani
> zbyt blisko krawędzi. Nie musisz koniecznie celować w 1/3. Nie ma
> żadnych praw natury, które preferują akurat tę liczbę... :)

Istnieją - siatka w wizjerze aparatu :-D Ktoś to wymyślił po to aby z
aptekarską dokładnością ludzie kadrowali z w/w proporcjami, co mnie
zawsze irytowało. Zaimplementowano w algorytmy aparatu "jedyny słuszny
sposób myślenia" - u mnie to powodowało wręcz awersję do takiego
podziału :-)

Tak na marginesie - zawsze ją wyłączam.

--
Pozdrawiam
Marek