Paweł W. pisze:
> Jeśli technologia nie poszła przez ostatnie 30 lat do przodu, to nadal
> nie wygląda to tak źle:
> "Energia elektryczna dostarczana jest przez trzy radioizotopowe
> generatory termoelektryczne (MHW-RTG). Każdy generator ma 50,8 cm
> długości, 40,6 cm średnicy, masę 39 kg i zawiera około 4,5 kg plutonu
> 238 w postaci ditlenku. Ogniwa termoelektryczne generatorów wykonane są
> z krzemu i germanu, a osłona zbudowana jest z berylu. Na początku misji
> generatory wytwarzały prąd stały o napięciu 30 V i łącznej mocy około
> 475 W i ."
> Informacja o zasilaniu Voyagera 1 z Wikipedii.
>
> Mi wychodzi ze wzoru 1W=1Vx1A, że te źródło dostarczało ok. 15A prądu i
> działa do tej pory (obecnie chyba z 1/4 pierwotnej sprawności), a wagowo
> to jest duży 120Ah akumulator ołowiowy. Do zasilania małych samochodów
> miejskich miałoby to sens. Ale to już dyskusja na co najmniej

No właśnie - gabaryt. Bo przy takich pastylkach jak na obrazku to
najwyżej można pomachać ciekłym kryształkiem w zegarku...
Z drugiej strony jak każdy kierowca będzie chciał jeździć na promile, to
się szybko pokończą zasoby.
Przypomnę jeszcze, że pluton jest jednym z najbardziej trujących
pierwiastków (abstrahując od promieniotwórczości) i koszmarnie drogi.
Ale to o plutonie, nikt z tego bateryjek raczej robić nie będzie.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/porozmawiałbym o wpływie yao na klesyndrony prostopadłe, ale nie mam z
kim.../