Janko Muzykant pisze:

> Ależ to są rzędy wielkości substancji mniej. Że coś tam jonizuje z lekka
> czy poświeca żałośnie w ciemnościach, to przeliczając na prąd, jest tego
> tyle, co ładunków przy tarciem piórkiem w ucho. Nie chce mi się liczyć,
> ale źródło ćwierć wata elektryki to już poważna brudna bombka.
> Coś mi się widzi, że ten news to sajens fikszyn, w każdym razie w
> wydaniu komercji dla Kowalskiego.
>

Jeśli technologia nie poszła przez ostatnie 30 lat do przodu, to nadal
nie wygląda to tak źle:
"Energia elektryczna dostarczana jest przez trzy radioizotopowe
generatory termoelektryczne (MHW-RTG). Każdy generator ma 50,8 cm
długości, 40,6 cm średnicy, masę 39 kg i zawiera około 4,5 kg plutonu
238 w postaci ditlenku. Ogniwa termoelektryczne generatorów wykonane są
z krzemu i germanu, a osłona zbudowana jest z berylu. Na początku misji
generatory wytwarzały prąd stały o napięciu 30 V i łącznej mocy około
475 W i ."
Informacja o zasilaniu Voyagera 1 z Wikipedii.

Mi wychodzi ze wzoru 1W=1Vx1A, że te źródło dostarczało ok. 15A prądu i
działa do tej pory (obecnie chyba z 1/4 pierwotnej sprawności), a wagowo
to jest duży 120Ah akumulator ołowiowy. Do zasilania małych samochodów
miejskich miałoby to sens. Ale to już dyskusja na co najmniej pl.sci.fizyka.

Pozdrawiam,
Paweł W.

--
Minister Zdrowia przypomina: zjedzenie cyjanku potasu w młodości
zmniejsza ryzyko chorób serca w podeszłym wieku.
źródło: Angora