marek augustynski wrote:
>>>>>> Czy dyskobol Myrona pozbawiony dysku będzie karykaturą?
>>
>>>>> Będzie dobrze zbudowanym narcyzem. Oczywiście, że tak.
>>
>>>> Cholera, faktycznie pozbawienie go dysku sprawia, że nic poza
>>>> pozowaniem nie robi. Narcyz. Tylko dlaczego nie możemy uznać, że np
>>>> tańczy, jak panny u Degasa?
>>
>>> Bo atrybutem męskości nie jest ciało lecz umysł. Mężczyzna może
>>> porzucić swoje ciało, wyglądać jak żebrak a być królem. Atrybutem
>>> kobiecości również jest umysł ale kobieta jest swoim ciałem. Umysł i
>>> ciało kobiety to jedność.
>>
>> ????
>>
>> coś bredzisz...
>
> To ja, z całą swoją wiedzą wziętą z doświadczenia i pobranych nauk
> chcę dociec czy to co robię jest dobre. Nie dla ludzi, kultury czy
> świata, ale wyłącznie dla siebie. W końcu to ja, żyję z moją
> twórczością i to ja cieszę się z jej wykonywania lub cierpię z tego
> samego powodu.
> Gdybym nie pytał co ja właściwie robię nie byłoby mnie. A jeśli nie
> byłoby mnie, w momencie kiedy jestem sam, byłbym nikim. Być kimś w
> społeczeństwie zawsze polega na czymś. Zawsze jest jakiś rodzaj
> zapłaty. Możesz być piękny, bogaty, mądry bo masz opinię mądrego,
> fajny bo jesteś piękny, bogaty lub mądry, utalentowany bo ktoś
> powiedział, że masz talent. To wszystko są tylko opinie na twój
> temat.
> Zrozumienie musi polegać na ciągłym poddawaniu w wątpliwość własnego
> rozumowania. Musi być jednym niekończącym się pytaniem. Jednocześnie
> nie można mieć obaw i nie mówić. Nie o to przecież chodzi żeby świat
> stracił głos. Jeśli myślę nad sobą i robię to szczerze, ze wszystkimi
> konsekwencjami, uodparniam się, hartuję. Im dłużej trwa ten proces tym
> mocniejszy jestem. Niestety, i tu zejdę chwilowo z tematu, moja siła
> ma skutek uboczny. W pewnym momencie już nic nie muszę mówić. Obrażam
> świat samą obecnością.
> Jestem wobec siebie bezwzględny ponieważ w mojej opinii jest to jedyna
> droga do celu. A celem jest mój własny rozwój.
> Jeśli jestem w stanie skrytykować się sam mogę równie dobrze
> powiedzieć, że jestem wielkim człowiekiem. I nie chodzi mi o to, że
> robię tak wbrew czemuś lub komuś. Ja nie mam obaw przed światem i nie
> muszę nikomu niczego udowadniać. Nawet jeśli urodziłem się żebrakiem
> to mam duszę króla. Domagasz się pokłonów, kłaniam ci się, chcesz
> żebym cię błagał, błagam. Uważasz, że mi odbiło? Proszę cię bardzo.

zaczynasz przerastać kolegę Eneuela w swoim odjeździe :)