On 2018-08-24, Konrad Anikiel <a...@g...com> wrote:
> W dniu piątek, 24 sierpnia 2018 09:48:30 UTC+9 użytkownik Marcin Debowski napisał:
>> Dwie koleżanki to trochę jakby mało na uogólnianie. Spotkałem sie z
>> takimi co faktycznie otwarcie przyznają, że nie potrafią po chińsku
>> (dowolny dialekt) ale to MZ bardziej wyjatki niz stan powszechny.
>
> Oczywiście że nie, ale ilustruje to w ewien sposób tezę którą
> postawiłem. I miałem nadzieję że będziesz w stanie się do niej
> odnieść.

Mam z tym lekki kłopot. Jakoś nie chce mi się do końca wierzyć, że
czynnik dyskryminacji jest tak dominujący. Nie znam np. ani jednego
malajskiego Hinndusa (też są dyskryminowani). W ogóle (przynajmniej
świadomie). Co prawda Chińczyków jest tam 23% a Hindusów tylko 7% ale
to wciąż znaczący odsetek.

Sam niestety lepszej teorii nie mogę zaoferować, a Twojej, logiki odmówić
nie mogę, tym bardzie, że ma to sens, również na płaszczyźnie czysto
praktycznej: dyskryminacja jest m.in. w dziedzinie edukacji. Nie wiem,
na jakim poziomie stoi edukcja w Malezji, ale jeśli na takim jak wiele
innych spraw, to zapewne fakt, że Chińczycy muszą się czesto edukować w
prywatnych instytucjach wychodzi im na dobre. Tak, że być może masz rację.

A wątpliwości mam głównie z tego powodu, że jest to na poziomie
mentalnym. Z tymi ludźmi się normalnie gada i normalnie pracuje. Są
różnice, ale nie ma aż takich jak np. z singapurskimi Chińczykami, nie
mówiąc już o tych z "mainland China".

Tak dla porzadku, jakby się okazało, że poza nami dwoma ktoś to czyta :)
to są to wszystko oczywiście uogólnienia, i rzecz jasna rozsądnych ludzi
spotyka się każdej grupie społecznej. Po prostu czasami trudno się
przebić.

> Moja teza była prosta: w warunkach opresyjnego reżymu państwowej
> religii, cała ta chińska diaspora to tylko forma samoobrony. Ty możesz
> fascynować się rządową propagandą o fantastycznej autonomii którą

Może. Ale czynnik kulturowy też wydaje się istotny. Jest ich tam
wspomniane 23%. To dużo. Co prawda Chińczycy nie są takimi ekstremistami
kulturowymi jak Hindusi, ale ich przywiązanie do tradycji jest spore. No
mówię, nie wiem jak to do końca ugryźć bo to wszystko jest taka fajna
mieszanka.
A ta opresyjność to też chyba nie do końca opresyjność a usankcjonowana
konstytucyjnie dyskryminacja rasowa. Nie jestem też przekonany czy ma to
cokolwiek wspołnego z Islamem.

> wspaniałomyślny rząd Malezji dał Chińczykom. Tak czy siak, spodziewam
> się od nowego rządu rozluźnienia islamskiej opresyjności (laicyzaji
> jeśli wolisz to słowo), a to w konsekwencji spowoduje rozpad więzów
> diaspory chińskiej.

Nie fascynuje mnie ichnia propaganda. Po prostu widzę co widzę. Jest
dyskryminacja klarowna, ale nie zgadzam się, że jest to opresja. Pojedź
do Malezji i zobacz ile np. takich świątyń "chińskich" jest na każdym
kroku. W państwie islamskim. Zakaz fajerwerków? Jest. Wyjątek? Dla
Chińczyków (w wiadomym okresie). Nie wygląda mi to na opresje.

W rozpad diaspory po rozluźnieniu (jeśli nastąpi) nie wierzę, bo w
okolicznych krajach chińska diaspora występuje obficie i jakoś nie
zanika. Takie np. dużo bardziej islamsko-fundamentalistyczne Brunei -
10%. Nie słyszałem aby ktoś tam kogoś prześladował. Tajlandia - 15%.
Singapur - 72% z czego połowa nie mówi nawet po Chińsku :)

>> >> Nie, nie byłem nigdy na Litwie.
>> >
>> > Świetny przykład jak kulturę czystości można zbudować działaniami
>> > odgórnymi w bardzo krótkim czasie. Tam nie ma dnia sprzątania świata.
>> > Nie ma czego sprzątać.
>>
>> I jak to konkretnie osiągnieto?
>>
> Skanalizowano ich wrodzony nacjonalizm. 'Nasza dumna Litwa nie może
> być taka brudna jak słowiańska Rosja, Białoruś czy nawet Polska'.

Szkoda że "dobra zmiana" na to nie wpadła. Przynajmnie do czegoś dobrego
by się ten ich nacjonalizm przydał.

--
Marcin