W dniu 2013-02-04 15:59, Waldemar Krzok pisze:
> Am 04.02.2013 15:20, schrieb Mario:
>> W dniu 2013-02-04 14:21, Piotr Gałka pisze:
>>>
>>> Użytkownik "Mario" <m...@...pl> napisał w wiadomości
>>> news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...
>>>
>>>> Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
>>>> Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
>>>> mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
>>>> przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.
>>>
>>> Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i zero
>>> wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
>>> algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
>>> obliczeniowego).
>>
>> Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
>> stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
>> przy bibliotece.
>
> Skąś to znam. Też chroniczny brak tuszu w perforatorach kart i związany
> z tym brak nadruku. Kto kart nie ponumerował musiał czytać po dziurkach
> jak mu się karty pofajdoliły ;-). Kiedy byłeś na PWr? Ja byłem od 1979
> do wojny. Potem Berlin i tam terminale dalekopisowe, zamiast Fortranu
> Pascal, ale pracę inżynierską pisałem w Fortranie i Pascalu.

Od 79 do 86. Faktycznie po jakimś czasie znalem kody perforacji :)
Terminale u bas też były (dalekopisowe) - pracownia Minimop, w
publikacjach podawana jako sukces naszych specjalistów a tak naprawdę to
jedna z funkcjonalności systemu George3.

--
pozdrawiam
MD