W dniu 2019-03-28 o 23:17, Krzysztof Halasa pisze:

> No tak, w wąskim zakresie. Np. 8, 10, 12, 14-bitowym. Nieco mniej
> światła i dostajesz zero (+/- szumy), nieco więcej i 0xFFFFFFFF.
>
> Szczerze mówiąc ja nie wiem jak działa oko. Myślałem że nieco wiem, ale
> to było chyba naiwne.

No więc ja właśnie już jakiś czas temu również walnąłem głową w mur -
stąd mój wątek. Im więcej czytałem, tym mniej zgadzało się z realnymi
obserwacjami.

W/g moich obserwacji, oko ludzkie to taka "matryca", której piksel
wysycony ma potencjał np. 100V a czarny 0V. To dzielimy na ileś tam
poziomów kwantyzacji.

Matryca elektroniczna ma identycznie, ale piksel wysycony daje 1V. Nawet
jeśli pierdylion poziomów kwantyzacji będzie, to i tak nie spowoduje to,
że ogarnie ona poziom oświetlenia potrzebujący 1.5V by go odwzorować.

Wnioskuję, że nawet najlepsze matryce ogarniają niewielki procent
dynamiki światła w porównaniu z okiem.

>
> No ale jak chcesz odzyskać cokolwiek z wysyconej matrycy?

Ależ ja to rozumiem i jedynie przytaczam jako argument w rozmowie.

>> Zauważ, że z mojego pliku kolega Piotrne odzyskał sporo z bieli.
>
> Widocznie to nie była biel.

Właśnie - był to nieliniowy fragment matrycy! I o tym właśnie piszę.
Argumentowałem tym koledze JF, że matryce nie są liniowe, jak twierdził.
Są bardzo nieliniowe. W związku z tym zupełnie inaczej należy
przetwarzać światła, tony średnie i cienie by coś wydobyć.

> Może to była biel po konwersji jakiejś, ale gdyby to po prostu była biel
> raw, to nikt by nic nie odzyskał.

Nie do końca. Zrobiłem mały research. W tych poszarpanych miejscach da
się odzyskać część informacji, ale będzie to kolorowa mozaika. W tym
przypadku niebieskawa - a to dlatego, że dziewczyna ma brązowe włosy,
więc kanał R się wysycił.

Mimo iż początkowo dało mi do myślenia, ale po powyższym eksperymencie
uznałem, że nawet jeśli coś tam dało się wyciągnąć, to nie należy iść tą
drogą.

>> Jeden z kolegów w niniejszym wątku zwrócił mi uwagę na błędne
>> postrzeganie dynamiki matrycy poprzez liczbę bitów. Liczba bitów
>> określa bowiem ilość poziomów kwantyzacji w obszarze dynamiki jaki
>> widzi przetwornik. Czyli jeśli podzielimy na 14 bitów kwantyzacji
>> zakres czułości przetwornika np. 4ev i 10ev, to z ilości bitów
>> wyniknie równoważność.
>
> Nie do końca rozumiem, co masz na myśli pisząc o równoważności. To
> w ogóle jest tak, że liczba bitów nie definiuje całkowicie dynamiki
> (przetwornik może być teoretycznie bardzo nieliniowy, albo może mieć
> wielkie szumy itp). Natomiast liczba bitów ogranicza dynamikę od góry.

Ok, to może obrazowo. Załóżmy, że mamy przetwornik 4-bitowy, więc 16
poziomów kwantyzacji. Mamy 2 różne piksele leżące na stole pomiarowym.
Jeden duży, drugi mały. Oświetlamy oba narastającym natężeniem światła.
Mniejszy z nich wysyca się w pewnym momencie. Powiedzmy, ze to 1V.
Kwantyzujemy go pokrywając zakres 4-bitów tak aby ten 1V oznaczał poziom
16. Okazuje się, że duży piksel reaguje nadal na zwiększanie
intensywności światła. Lecimy dalej i zauważamy, że wysycenie nastąpiło
przy 2V. Również te 2V kwantyzujemy 4-ma bitami.

Czy dostrzegasz różnicę w jakości obu pikseli? Oba dają tylko 4 bity
więc w/g broszurki marketingowej są tak samo dobre. Tymczasem różnica
okiem grafika jest kolosalna.

To chciałem powiedzieć.

>> Nie zgodzę się. Duża matryca 50Mpx może być znacznie gorsza od
>> mniejszej, ale 8Mpx.
>
> Ale tak w praktyce, znasz taką parę matryc, które by spełniały te
> warunki?
> No nie wiem, jakaś APS-C 8MPix?

Ok, a teraz przeciwstawmy teorię. Skoro jest odwrotnie - jak twierdzisz
- czy można zatem powiedzieć, że im mniejszy piksel, tym lepsza matryca?
W końcu 50Mpx na FF jest lepsze od np. 20Mpx ponoć :-)

Hint: zaczynamy mówić o różnicy w technologii wytwarzania tych pikseli i
porównywania jabłka z gruszką a nie o tym czy piksele w tej samej
technologii, duży vs mały, mają te same właściwości.

Więc zbaczasz z kursu w dyskusji.


>> Kluczem jest wielkość piksela. W drugiej
>> kolejności technologia.
>
> Owszem, aczkolwiek stare matryce (z początku wieku i starsze) były dużo
> gorsze. Teraz to się chyba wolniej zmienia, zdaje się że jesteśmy zbyt
> blisko teoretycznej maksymalnej sprawności.

No to właśnie przyznałeś słuszność mojemu twierdzeniu. Żyjemy w czasach,
gdzie kończą się różnice w technologii małych i dużych matryc więc
wielkość pikseli zaczyna być kluczowa w odbiorze jakości.

A'propos - porównałem RAW z Sony A99 z Sony A99 II. Matryca w tym 2-gim
ma 2x mniejsze piksele. Po wyrównaniu rozdzielczości, jakość obrazu ta
sama w cieniach. Bez wyrównania - gorsza w Sony A99 II.

>> Mały piksel w dodatku w kiepskiej technologii i doby obiektyw nic nie
>> da. Jakość jest tak dobra jak najgorszy element łańcucha.
>
> Niezupełnie. Tzn. małe piksele pewnie łatwo będzie przepalić dużym
> obiektywem, ale przy małym oświetleniu (a to jest główny problem) jakość
> całości wynika raczej z mnożenia, nie z minimum. Tyle że niestety
> w telefonach jest to zwykle mały obiektyw * mała matryca.

Chodziło mi o to, że skoro mały piksel będzie swoim szumem zacierał
detale w cieniu do nierozpoznawalnego poziomu, to nawet obiektyw za 20
koła tego nie poprawi.

--
Pozdrawiam,
Marek