Marek S <p...@s...com> writes:

> W/g moich obserwacji, oko ludzkie to taka "matryca", której piksel
> wysycony ma potencjał np. 100V a czarny 0V. To dzielimy na ileś tam
> poziomów kwantyzacji.

Przede wszystkim, oko jest bardzo niejednorodne. Choćby plamka żółta.
Także rozdzielczość w różnych miejscach jest bardzo różna.

> Wnioskuję, że nawet najlepsze matryce ogarniają niewielki procent
> dynamiki światła w porównaniu z okiem.

Nie jestem pewien.
Podejrzewam, że zasadniczą rolę w tym doskonałym działaniu oka pełni
mózg.

>> Widocznie to nie była biel.
>
> Właśnie - był to nieliniowy fragment matrycy! I o tym właśnie piszę.

No można napisać, że w punkcie nasycenia matryca jest nieliniowa - nawet
bardzo nieliniowa. Ale poniżej tego punktu (punktów dla różnych kolorów)
jest jednak zupełnie liniowa.

> Argumentowałem tym koledze JF, że matryce nie są liniowe, jak
> twierdził. Są bardzo nieliniowe. W związku z tym zupełnie inaczej
> należy przetwarzać światła, tony średnie i cienie by coś wydobyć.

To jest prawda, ale nie dlatego, że matryce są nieliniowe, tylko
dlatego, że oko jest nieliniowe, a także dlatego, że typowe pliki
z grafiką (filmami itp) są (mają być) nieliniowe.

Typowy monitor jest w stanie wyświetlić 8-bitową głębię koloru
(pomijając 6-bitowe TNy, ew. z FRC). Jeśli będziesz miał monitor, który
naprawdę będzie w stanie wyświetlić 14-bitowe kolory (liniowe), to
będziesz mógł tak samo przetwarzać wszystkie tony. Chwilowo jednak
trzeba oszukiwać.

> Nie do końca. Zrobiłem mały research. W tych poszarpanych miejscach da
> się odzyskać część informacji, ale będzie to kolorowa mozaika. W tym
> przypadku niebieskawa - a to dlatego, że dziewczyna ma brązowe włosy,
> więc kanał R się wysycił.

Ale R to nie biały. Nie żeby to wiele zmieniało.

> Mimo iż początkowo dało mi do myślenia, ale po powyższym eksperymencie
> uznałem, że nawet jeśli coś tam dało się wyciągnąć, to nie należy iść
> tą drogą.

Właśnie.

> Czy dostrzegasz różnicę w jakości obu pikseli? Oba dają tylko 4 bity
> więc w/g broszurki marketingowej są tak samo dobre. Tymczasem różnica
> okiem grafika jest kolosalna.

Jasne jest że większe piksele mają większą pojemność, to chyba nikogo
nie zaskakuje. Tyle że główne problemy z matrycami to nie jest ich
przepalenie (od tego są ciemne obiektywy i ew. szybkie migawki),
a praca z kiepskim oświetleniem. A tu po prostu mamy pewną ilość światła
i wielkość matrycy (zakładając ustaloną potrzebną głębię ostrości,
rozdzielczość oraz czas ekspozycji) wiele tu nie zmienia (musimy jedynie
mieć obiektyw odpowiedni dla danej matrycy). Podobno małe obiektywy są
w takich warunkach nawet gorsze, ze względu na większe szumy.

Obecne matryce (w porównaniu do takich 10-letnich i starszych) trochę tu
poprawiają. W tym także BSI. Ale nie spodziewałbym się tu cudów.
Zastosowanie odpowiednich algorytmów może tu wiele poprawić (chociaż nie
będzie to już zwykłe zdjęcie). Tak samo jak w przypadku oka i mózgu.

>>> Nie zgodzę się. Duża matryca 50Mpx może być znacznie gorsza od
>>> mniejszej, ale 8Mpx.
>>
>> Ale tak w praktyce, znasz taką parę matryc, które by spełniały te
>> warunki?
>> No nie wiem, jakaś APS-C 8MPix?
>
> Ok, a teraz przeciwstawmy teorię. Skoro jest odwrotnie - jak
> twierdzisz

Niczego takiego nie twierdziłem, oczywiście.

> - czy można zatem powiedzieć, że im mniejszy piksel, tym
> lepsza matryca? W końcu 50Mpx na FF jest lepsze od np. 20Mpx ponoć :-)

Jasne że może być, jeśli np. robisz zdjęcia małych detali i matryca
20MPix jest w ogóle nieprzydatna (albo musisz składać zdjęcia
z fragmentów).

Zwykle jest tak, że liczba potrzebnych pikseli jest z góry ustalona.
Jeśli chcesz produkować strumień video 1080p, to zarówno matryca 50
Mpix, jak i 20 Mpix nie będzie mieć sensu (chyba że z digital zoomem,
ale wtedy to ona nie będzie używać tylu pikseli).

> A'propos - porównałem RAW z Sony A99 z Sony A99 II. Matryca w tym
> 2-gim ma 2x mniejsze piksele. Po wyrównaniu rozdzielczości, jakość
> obrazu ta sama w cieniach. Bez wyrównania - gorsza w Sony A99 II.

A co to znaczy "bez wyrównania"?
Oglądając piksele 1:1?
Chyba nie spodziewałeś się niczego innego?

> Chodziło mi o to, że skoro mały piksel będzie swoim szumem zacierał
> detale w cieniu do nierozpoznawalnego poziomu, to nawet obiektyw za 20
> koła tego nie poprawi.

Ależ poprawi, bardzo łatwo. Mały piksel = małe szumy. Problem nie jest
w dużych szumach, tylko w małej ilości światła.
Tylko czy taki obiektyw da się w ogóle kupić?

Żeby było jasne: problem jest w małej ilości światła wpadającego do
obiektywu. Nie jest takie ważne, na jak dużej powierzchni skupimy to
światło (aczkolwiek oczywiście potrzebna nam rozdzielczość jest istotna).

Małe piksele mają swoje problemy, owszem: współczynnik wykorzystania
powierzchni jest w nich mniejszy (zwłaszcza bez BSI). To jednak chyba
kwestia technologiczna, do pokonania.
Małe matryce mają problem z obiektywami: te ostatnie muszą być naprawdę
dobrej jakości, żeby uzyskać rozdzielczość, ostrość itd. podobną do tych
dla większych matryc. W pewnym momencie takich obiektywów po prostu nie
ma.
--
Krzysztof Hałasa