"Pawel Gancarz" <y...@t...pl> wrote:

[...]
>> Do dziś pamiętam moje pożegnanie z analogiem, ten kamień spadający
>> z serca... (łup!) :)
>
> Ale jakoś tak więcej magii w tym było ;)


Nie da się zaprzeczyć: nasiadówki w ciemni same w sobie, a jeszcze
widzieć ten obraz "stwarzający się" na papierze... Dotychczas chemicznie
zakodowany... Poezja... :))




Mnie jednak analog pożegnał rysą przez 2/3 negatywu, obyło się więc
bez czułości... ;)


[mr.]