W dniu 2014-07-07 23:05, Tomasz Szcześniak pisze:
> Dnia 07.07.2014 Dariusz K. Ładziak <d...@n...pl> napisał/a:
>
>> To się nazywa "emisja z widmem rozproszonym". Obecnie standard w pewnych
>> zastosowaniach (i niekoniecznie w celu utajnienia), wówczas zupełna
>> nowinka techniczna ściśle strzeżona.
>
> Nie. To cudo miało (pisze z pamięci, więc różne detale moga mi umknąć) na
> wejściu przetwornik AC AFAIR 5-cio bitowy, drugi tak tam sam do sygnału
> szyfrującego (szum biały nagrany na płycie, a dokładnie na parze płyt
> gramofonowych), szyfrowanie przez XOR sygnału mowy z sygnałym szyfrującym.
> Rodzaju modluacji nie pamiętam, ale AFAIR na wyjściu dawała standardowe
> pasmo sygnału pozwalające na wykorzystanie typowego nadajnika fonicznego.
> Deszyfrowanie było analogiczne, druga płytą z pary, odwarzaną synchronicznie
> z nadawczą. Jedną parę płyt używano tylko raz.
>

Pytanie: jak była realizowana synchroniczność?
Bo w przypadku tarczy Nipkowa nie jest to problem. W przypadku nagrań
audycji stosuje się np. generatory podstawy czasu.
Dla płyty analogowej nie widzę "punktu zaczepienia".

--
Pozdrawiam.

Adam