W dniu 2011-01-10 12:48, Jester pisze:

>>
>>> Poza szybkością, jaka jest 'lepszość' tej cyfrowej?
>>
>> Brak paprochów, rys, a zdjęcia cyfrowe za 100 lat będą identycznej
>> jakości
>> jak są teraz.
>
> Za 100 lat ktoś wyciąga z piwnicy zakurzone pudło z napisem "Wakacje w
> Międzyzdrojach 2010", otwiera: PEŁNO CEDEKÓW! Uau - zdjęcia dziadka z
> wczesnej epoki cyfrowej! Wypas - oglądamy tą prehistorię!
> ....tyle, że żaden cedek się od 80 lat już nie czyta a na dnie pudła
> jest 5 centymetrowa warstwa jakiegoś dziwnego confetti...

Z czego te confetti? Z żelatyny która odpadła z odbitek zmieszanej z
resztkami pogryzionego przez myszy papieru?

> Na szczęście dziadek z rozpędu włożył do pudełka parę rolek wywołanych
> filmów. W XXII wieku przy wsparciu ówczesnej zaawansowanej techniki damy
> radę to jakoś odczytać... ;)
>
Z tym odczytaniem może nie być łatwo - szczególnie w przypadku
materiałów kolorowych. Barwniki stosowane w emulsjach nie są wieczne,
żelatyna też ulega degradacji w przypadku niewłaściwych warunków
przechowywania. Odbitki czy wydruki też nie są wieczne - czytałem, że
jednym z większych problemów przy przechowywaniu współczesnych zbiorów
bibliotecznych jest jakość stosowanego obecnie do druku książek papieru
- po kilkudziesięciu latach przechowywania zaczyna on się rozsypywać...

A tak poważnie - zasadnicze różnice w przypadku archiwów analogowych i
cyfrowych to sposób degradacji i jakość kopii. Materiały analogowe
ulegają stopniowej, systematycznej degradacji, w przypadku plików
cyfrowych uszkodzenie następuje nagle. Z kolei w przypadku materiałów
analogowych kopiowanie oznacza pogorszenie jakości - każda kopia jest
gorsza od oryginału z którego powstała, w przypadku plików cyfrowych -
możemy kolejne kopie powielać (również zmieniając nośniki na coraz
nowsze) bez utraty jakości.
Również udostępnianie dzieł w postaci cyfrowej jest łatwiejsze i
bezpieczniejsze - można po prostu wykonać kolejną kopię (w dowolnej
ilości egzemplarzy) i ją przesłać (na nośniku fizycznym lub drogą
elektroniczną) bez ryzyka dla oryginału. W przypadku materiału
analogowego transport i wystawienie posiadanych odbitek wiąże się z
ryzykiem ich uszkodzenia lub nawet utraty, nie możemy też równocześnie
pokazać tych samych egzemplarzy w kilku miejscach. Nawet jeśli
dysponujemy negatywami i chcemy z nich wykonać w celu udostępnaiania
kolejne odbitki (czy za kilkadziesiąt lat będziemy dysponować
odpowiednią technologią? - już obecnie wykonanie powiększeń z np.
kolorowych negatywów średnioformatowych nie jest takie proste jak
kilkanaście lat temu), to będzie to zawsze związane z pewnym ryzykiem
(choćby porysowania negatywów lub zaginięcia wzgl. uszkodzenia w
transporcie).
Biblioteki naukowe rozbudowują od pewnego czasu intensywnie swoje
archiwa cyfrowe - chyba nie bez powodu...

--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)