Pan Marcin Debowski napisał:

>>> Jakiś czas temu przyjąłem zasadę, że luxno związanych z nami
>>> obcokrajowców poza Polską uczy się wymowy nazw polskich (włączając
>>> imiona i nazwiska), tak, aby mozna było zrozumieć co chcą nam
>>> powiedziec.
>>
>> Bardzo dobra zasada. W dodatku na fali, zgodna z aktualnymi trendami.
>> Już jakiś czas temu w nazwie tej góry przywrócono "z", którego wcześniej
>> nie było. Nawet kreseczka nad "ś" jest wskazana. A wymowę zaleca się taką,
>> by Naczelnik słysząc wiedział, że o niego chodzi. Bo niby czemu ma być tak,
>> że tylko my musimy pamiętać, że Dubois to jakaś dibuła?
>
> I to jest właśnie modelowy przykład. Jakbym na recepcji jakiejś większej
> firmy poprosił o zawiadomienie pana dibuła, że właśnie przybyłem, to
> pewnie mieliby kłopot.

W Warszawie mamy ulicę Dubois -- wymawiana (mniej lub bardziej) z francuska.
Podobnie w przypadku współcześnie żyjących (w Polsce) osób o tym nazwisku.
Ale z nazwiskiem Turnau już tak nie jest -- wymowa została spolszczona,
przy akceptacji najbardziej zainteresowanych. Tak samo z nazwiskiem Nagy.
Tylko w przypadku Imre Nagy spotykam się z węgierską wymową (co do wsi
Nagykutas, to nawet rozumiem, dlaczego nikt nie chce psuć efektu madziarską
wymową).

--
Jarek