Gdy dwa odcinki przecinają się w zwykły sposób, to oczywiste jest w
którym punkcie i że należy go rozważać. Gorzej gdy odcinki są
współliniowe lub jeden dotyka tylko końcem drugiego.
Do tej pory przyjmowałem że odcinek jest jednostronnie domknięty,
bierzemy pod uwagę punkt startowy ale nie końcowy
<p0,p1) <p1,p2) itd
To jest potrzebne do tego aby dla wielokąta składającego się z punków
p0,p1,p2,..pk nie liczyć przecinania się z sąsiednią krawędzią, bo gdy
obustronnie domknięte: <p0,p1> i <p1,p2> przecina w p1
Jednak teraz chcę napisać implementację algorytmu dzielącego
samoprzecinające się wielokąty na wielokąty proste.
A mam jako trudny przykład:
(50,250)
(150,150)
(200,250)
(100,50)
Nie znajduje żadnego punktu przecięcia,więc nie poprawia a mógłby
znaleźć (150,150)