Użytkownik "RoMan Mandziejewicz" <r...@p...pl> napisał w wiadomości
news:1901202297.20100209111545@pik-net.pl...
>> Poza tym Ja też mam dysortografię,
>
> Jasne. A jak mam dyspracę - zawsze jak mam pracować, to mi się spać
> chce.
>
RoMan, sorry, ale jesteś zbyt krytyczny.
Działanie ludzkiego mózgu jest zbyt skomplikowane aby jednoznacznie
przyjmować, że każdy musi przecież być w stanie zrobić to co ja robię - to
żaden problem. A jak nie robi to znaczy, że leń.

Przez lata nie wiedziałem jak to się dzieje, że tzw. czeski błąd jest
podobno typowy, bo nigdy nie udało mi się go zrobić. W 2004 trafiłem nagle
na operację. Znieczulenie w kręgosłup nie zadziałało na czas i dostałem też
ogólne.
10 dni potem wpadłem do pracy i tu pojawiła się potrzeba szybkiej rozmowy i
zauważyłem, że się straszliwie jąkam (wrażenie dziwaczne - mówisz raz,
słyszysz siebie 2 razy). Na szczęście po pół roku mi przeszło. Ale od tamtej
pory robię też nagminnie czeskie błędy - mniej więcej jeden na każdą linijkę
(zdarzało mi się też pomieszać 3 litery, a nie tylko dwie). No i to jest
tak, że pisząc nie zauważa się tego (jesteś pewien, że napisałeś dobrze) -
dopiero kontrola pisowni wyłapuje.

> Co do reszty bełkotu a w szczególności dotyczącego podań o pracę - od
> tego są słowniki ortograficzne

Spróbuj przez jakiś czas każdy swój tekst potem sprawdzać słowo po słowie w
słowniku, bo skąd masz wiedzieć które dobre, a które złe. Morze (ciekawe,
czy słownik mi poprawi) dojdziesz do wniosku, że ten czas lepiej poświęcić
na coś bardziej pożytecznego.

> i narzędzia sprawdzania pisowni, żeby z nich korzystać.

> Miałem okazję poznać w swoim długim życiu kilku ludzi, którzy naprawdę
> mieli problem. Od wczesnego dzieciństwa - bo to wtedy się ujawnia a
> nie na koniec podstawówki (czy obecnie gimnazjum) jak u dysbrainów. Ci
> ludzie ciężko pracowali, żeby jednak pisać z ilościa błędów nie
> odbiegającą on normy. I udawało im się.

Jak ktoś ma tylko ten jeden problem to może znaleźć na to czas i mu się uda,
a jak ktoś ma mnóstwo problemów z każdym rodzajem wiedzy (z każdym
przedmiotem) to zaczyna być problem rozciągliwości doby i wyboru co
ważniejsze.
Ostatnio doszedłem do wniosku, że nawet za milion PLN nie zamieniłbym się na
mózg z kimś z FAS i ogólnie im współczuję, bo to nie ich wina, a jest ich
wielu (jeśli nie upierać się, na komplet wszystkich objawów).
P.G.