> a moze laskawie samemu rusz glowa?
> tak sie sklada ze nauka nie tak dawno wyjasnila mechanizmy rzadzace
> emocjami

niemożliwe, widać przeoczyłem.... a może mnie kolega odesłać do tych
wyjaśnień ? Bo jakoś nie kojarzę. A widzę, że kolega ma wyjasnione wszystko.
O jakich kolega mówi emocjach ? O uczuciu szczęścia, kiedy rzeźbiarz kończy
swoje dzieło ?
A może o radości z chodzenia po łące ? Albo o przeczuciu matki, że jej
dziecku właśnie coś się stało ?

No dobrze, to kolega wskaże te źródła. Tylko, bardzo bym prosił - nie chodzi
mi o wydzielanie adrenaliny, jak kolegę gonią dresiarze, inne tego typu
zjawiska "emocjonalne", jak strach, głód, chęć rozmnażania się itp.

Mam raczej na myśli wyższe emocje, charakteryzujące wyłącznie ludzi (i to
chyba nie wszystkich :)

Rzeczywiście kolega uważa, że jego cała osobowość to zbiór chemicznych
procesów,
hormonów, neuroprzekaźników plus uwarunkowania genetyczne (lub jeśli kolega
woli społeczne) ?

Hm...jesli tak, to nieco współczuję.