Hmm... Od jakiegoś czasu to pytanie chodzi mi po głowie, ale tak to jest
z głupimi pytaniami, że zapomina się je zadać. ;) Zawsze uczono mnie, że
tranzystory z serii np. BC są przeznaczone do zastosowania w układach
małej częstotliwości, np. sprzęcie audio. Natomiast BF są robione dla
wielkich częstotliwości - np. do pracy w w.cz. i p.cz. odbiorników
radiowych.

Przeglądając jednak noty katalogowe tranzystorów zauważam, że takie
BC107, BC177, BC307, BC347 mają częstotliwość graniczą w okolicach
100-200 MHz (w najgorszym wypadku kilkadziesiąt MHz). To przecież
obejmuje ogromną większość pasma radiowego! Fale długie, średnie i
krótkie są daleko poniżej tej granicy. Tranzystory z serii BF istotnie
mają ten parametr kilka razy większy (>1GHz) ale przecież to
częstotliwości z którymi amator rzadko się spotyka.

Tak więc kiedy naprawdę ta literka "C" oznaczająca m.cz. ma znaczenie?

do góry

Użytkownik "Atlantis" <m...@w...pl> napisał w
> tranzystory z serii np. BC są przeznaczone do zastosowania w
> układach
> małej częstotliwości, np. sprzęcie audio. Natomiast BF są robione
> dla
> wielkich częstotliwości - np. do pracy w w.cz. i p.cz.
> odbiorników
> radiowych.
>
> Przeglądając jednak noty katalogowe tranzystorów zauważam, że
> takie
> BC107, BC177, BC307, BC347 mają częstotliwość graniczą w
> okolicach
> 100-200 MHz (w najgorszym wypadku kilkadziesiąt MHz). To przecież
> obejmuje ogromną większość pasma radiowego!

to tak jak ze wzmacniaczami operacyjnymi - czestotliwosc graniczna
jest przy wzmocnieniu 1.

Co i tak daje nam przyzwoity tranzystor na fale srednie, a nawet
polowe krotkich :-)

> Tranzystory z serii BF istotnie
> mają ten parametr kilka razy większy (>1GHz) ale przecież to
> częstotliwości z którymi amator rzadko się spotyka.

Ja tam pamietam czasy gdy nie mialy wcale tak duzo wiekszego, i tez
sobie zadawalem to samo pytanie :-)
Szczegolnie ze "do radia" wtedy nie znaczylo 108MHz minimum :-)

Ponoc jest jeszcze pare innych parametrow - pojemnosci, szumy,
ktore powoduja ze BC do radia nadaja sie gorzej.

J.

do góry

J.F. pisze:

> to tak jak ze wzmacniaczami operacyjnymi - czestotliwosc graniczna jest
> przy wzmocnieniu 1.
>
> Co i tak daje nam przyzwoity tranzystor na fale srednie, a nawet polowe
> krotkich :-)

No właśnie o to mi chodzi. Przejrzałem karty katalogowe takich
tranzystorów jak 2N2222(A) czy 2N3904. Są one powszechnie stosowane w
konstrukcjach krótkofalarskich. Przez pewien czas myślałem, że to jakieś
specjalne tranzystory w.cz. A gdzie tam. ;) Okazuje się, że parametry
mają zbliżone do popularnych tranzystorków z serii BC.


> Ja tam pamietam czasy gdy nie mialy wcale tak duzo wiekszego, i tez
> sobie zadawalem to samo pytanie :-)
> Szczegolnie ze "do radia" wtedy nie znaczylo 108MHz minimum :-)

I jak właśnie o czymś takim mówię. Mam na myśli odbiorniki radiofoniczne
na fale długie, średnie i krótkie a także konstrukcje krótkofalarskie. W
najrozmaitszych konfiguracjach: bezpośrednie wzmocnienie, reakcja,
superheterodyna, homodyna itp. :)

Nie jestem w stanie teraz znaleźć żadnej karty katalogowej starego
tranzystora germanowego, ale coś mi się wydaje, że taki TG39 miał
zauważalnie niższą częstotliwość graniczną. A radia z takim tranzystorem
w torze w.cz. i p.cz. grały ładnie. ;)


> Ponoc jest jeszcze pare innych parametrow - pojemnosci, szumy, ktore
> powoduja ze BC do radia nadaja sie gorzej.

Pytanie w jakich zastosowaniach. Czy na przykład budując radio na fale
długie i średnie zauważy się te niuanse w postaci jakości dźwięku,
czułości, selektywności itp.?

Jak się ma powyższe do tranzystorów takich jak 2N2222 czy 2N3904,
zbliżonych parametrami a jednak stosowanych w układach krótkofalarskich? ;)

do góry

> Przeglądając jednak noty katalogowe tranzystorów zauważam, że takie
> BC107, BC177, BC307, BC347 mają częstotliwość graniczą w okolicach
> 100-200 MHz (w najgorszym wypadku kilkadziesiąt MHz).

Racja, w zasadzie można je stosować zamiennie, ale wchodzi w grę też
parę rzeczy niezwiązanych z parametrami elektrycznymi. Na przykład, 2N2222 i
inne mają kolektor na obudowie, co daje większe pojemności do innych
elementów i większe możliwości wzbudzenia w porównaniu z takim BF214, który
miał masę na obudowie. W obudowach z tworzywa to nie jest istotne, ale
kiedyś obudowy były głównie metalowe.
Kolektor na obudowie miał też taką wadę, że przy strojeniu trymerków w
układach w.cz (które były dosyć gęsto upakowane, ze względu na konieczne
krótkie połączenia) można było łatwo zrobić zwarcie. Pamiętam z praktyki :)

No i dochodzą do tego szumy, liniowość charakterystyk i parę innych rzeczy,
które zwykle mają znaczenie wtedy, gdy dopieszczamy jakiś układ do
osiągnięcia najlepszych parametrów.

Teatime

do góry

Teatime pisze:

> Racja, w zasadzie można je stosować zamiennie, ale wchodzi w grę też
> parę rzeczy niezwiązanych z parametrami elektrycznymi. Na przykład,
> 2N2222 i inne mają kolektor na obudowie, co daje większe pojemności do
> innych elementów i większe możliwości wzbudzenia w porównaniu z takim

Problemy tego typu zaczynają się powyżej jakiejś konkretnej
częstotliwości? Pytam bo jakoś nie spotkałem się z tym zarówno samemu
próbując coś składać jak i przeglądając projekty. Zwyczajnie przez
pewien czas myślałem, że taki 2N2222 to tranzystor robiony pod w.cz.
skoro używa się go w konstrukcjach krótkofalarskich. Dopiero później się
przekonałem, że jest inaczej. ;)


> BF214, który miał masę na obudowie. W obudowach z tworzywa to nie jest
> istotne, ale kiedyś obudowy były głównie metalowe.

Hmm... Faktycznie z tego co widzę wszystkie BC107, BC108, BC177 itp.
jakie znajdują się w moim "zbiorze podręcznym" są w obudowach
metalowych. BC307, BC547, 2N3904, 2N3906 itp. mają tylko i wyłącznie
plastikowe obudowy. 2N2222 mam w dwóch wersjach - metal i plastik.


> Kolektor na obudowie miał też taką wadę, że przy strojeniu trymerków
> w układach w.cz (które były dosyć gęsto upakowane, ze względu na
> konieczne krótkie połączenia) można było łatwo zrobić zwarcie. Pamiętam
> z praktyki :)

Zależy też co masz na myśli przez "w.cz.". Wielka częstotliwość wielkiej
częstotliwości nierówna. ;) Doskonale rozumiem, że wszystkie opisane
przez Ciebie problemy będą dotyczyły delikatnych i podatnych na
zakłócenia układów (głowica UKF/telewizyjne, ogólnie sprzęt UHF/VHF) -
tam już sam montaż mówi sam za siebie i zwykle faktycznie stosuje się
tranzystory BF, często z masą na obudowie.

Natomiast z tego co widzę na niższych częstotliwościach, zwłaszcza w
odbiornikach już nie widać takiego rygoru. Długie ścieżki prowadzone
równolegle względem siebie, masa niewiele większa od każdej z nich itp.


> No i dochodzą do tego szumy, liniowość charakterystyk i parę innych
> rzeczy, które zwykle mają znaczenie wtedy, gdy dopieszczamy jakiś układ
> do osiągnięcia najlepszych parametrów.

Czyli jednak tak jak myślałem? Zwykłe BC można stosować w prostszych,
amatorskich konstrukcjach bez odczuwania większych niedogodności z tego
powodu?

BTW informacje zawarte na tej stronie też mnie zaciekawiły:
http://www.pink.art.pl/radio/tabela.html

do góry

On Dec 4, 6:41 pm, Atlantis <m...@w...pl> wrote:
> Hmm... Od jakiegoś czasu to pytanie chodzi mi po głowie, ale tak to jest
> z głupimi pytaniami, że zapomina się je zadać. ;) Zawsze uczono mnie, że
> tranzystory z serii np. BC są przeznaczone do zastosowania w układach
> małej częstotliwości, np. sprzęcie audio. Natomiast BF są robione dla
> wielkich częstotliwości - np. do pracy w w.cz. i p.cz. odbiorników
> radiowych.

Sporo takich podziałów pochodzi z czasów, kiedy jak się robiło
tranzystor, to albo rybki, albo pipki: Albo Ic0 małe, albo fT duże,
albo Cu skąpe, albo Ic dużo albo...
Tymczasem półprzewodniki poszły nieco do przodu i teraz jak weźmiesz
katalog tych BxXXX, to z tych kilkuset typów to tak na prawdę ze pięć
(ok, trochę więcej) różnych kawałków krzemu pakowane jest do środka.
Na przykład jakiś BC547 zdefiniowany jest przez ileśtam parametrów
"lepiej niż". Ale nie ma ograniczenia, ile lepiej. A krzem tańszy
teraz od zapakowania go do obudowy...

Marek

do góry

Marek Lewandowski pisze:

> Sporo takich podziałów pochodzi z czasów

Hmm... Jakie czasy masz na myśli? Jeśli mam w swoim zbiorze tranzystory
z serii BC pochodzące z drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych to
jeszcze się łapią? ;)

do góry

>
> Czyli jednak tak jak myślałem? Zwykłe BC można stosować w prostszych,
> amatorskich konstrukcjach bez odczuwania większych niedogodności z tego
> powodu?

Raczej tak. Jeśli chodzi o tranzystory w.cz, to kiedyś było istotne, zeby
wyciągnąć z nich ile się tylko da, bo były drogie. Do tego stosowano takie
sztuczki jak neutralizacja pojemności zwrotnej, co wymagało, aby ta
pojemność w tranzystorze nie miała zbyt dużych rozrzutów, bo w produkcji
masowej byłyby problemy. Dla odbiornika na fale długie każdy tranzystor się
nada - osobiście podejmuję się taki zrobić na większości tranzystorów z
serii BD :)

Teatime

do góry

On Sat, 5 Dec 2009 08:03:23 +0100, Teatime wrote:
>Dla odbiornika na fale długie każdy tranzystor się
>nada - osobiście podejmuję się taki zrobić na większości tranzystorów z
>serii BD :)

A 2N3055 tez moze byc ? :-)

Jakby co to mam jeszcze chyba pare germanowcow, im podawano np 0.3MHz
:-)

J.

do góry

On Fri, 04 Dec 2009 21:54:10 +0100, Atlantis wrote:
>Teatime pisze:
>> Racja, w zasadzie można je stosować zamiennie, ale wchodzi w grę też
>> parę rzeczy niezwiązanych z parametrami elektrycznymi. Na przykład,
>> 2N2222 i inne mają kolektor na obudowie, co daje większe pojemności do
>> innych elementów i większe możliwości wzbudzenia w porównaniu z takim
>
>Problemy tego typu zaczynają się powyżej jakiejś konkretnej
>częstotliwości? Pytam bo jakoś nie spotkałem się z tym zarówno samemu
>próbując coś składać jak i przeglądając projekty. Zwyczajnie przez
>pewien czas myślałem, że taki 2N2222 to tranzystor robiony pod w.cz.
>skoro używa się go w konstrukcjach krótkofalarskich. Dopiero później się
>przekonałem, że jest inaczej. ;)

Tak apropos - historia rozwoju 2n2222
http://www.semiconductormuseum.com/Transistors/Motor
ola/Haenichen/Haenichen_Index.htm

dla cioekawych historii rozwoju elektroniki.

>> BF214, który miał masę na obudowie. W obudowach z tworzywa to nie jest
>> istotne, ale kiedyś obudowy były głównie metalowe.

>Hmm... Faktycznie z tego co widzę wszystkie BC107, BC108, BC177 itp.
>jakie znajdują się w moim "zbiorze podręcznym" są w obudowach
>metalowych.

Bo w plastiku nazywaly sie BC14x i BC15x. Przynajmniej za czasow cemi.

Za to sporo BF tez bylo w metalu z 3 koncowkami i kolektorem na
obudowie.

>> Kolektor na obudowie miał też taką wadę, że przy strojeniu trymerków
>> w układach w.cz (które były dosyć gęsto upakowane, ze względu na
>> konieczne krótkie połączenia) można było łatwo zrobić zwarcie. Pamiętam
>> z praktyki :)

Ale zwarcia przy tych mocach zazwyczaj byly niegrozne.

>> No i dochodzą do tego szumy, liniowość charakterystyk i parę innych
>> rzeczy, które zwykle mają znaczenie wtedy, gdy dopieszczamy jakiś układ
>> do osiągnięcia najlepszych parametrów.
>
>Czyli jednak tak jak myślałem? Zwykłe BC można stosować w prostszych,
>amatorskich konstrukcjach bez odczuwania większych niedogodności z tego
>powodu?

A czy np dwukrotnie wieksze szumy to jest niedogodnosc ? :-)
[nie mam pojecia czy rzeczywiscie tak szumia]

>BTW informacje zawarte na tej stronie też mnie zaciekawiły:
>http://www.pink.art.pl/radio/tabela.html

Szczegolnie porownanie BF259 z BC211 czy BD135 ? :-)
Nawiasem mowiac to mnie zastanawialo uwielbienie krajowego przemyslu
dla BC211/313 - to strasznie slabe tranzystory byly i bardzo drogie,
BD 13x wydawaly sie znacznie lepsze :-)


P.S. Jak masz duzo czasu to przeczytaj to
http://dev.emcelettronica.com/fundamentals-transisto
rs-transistor-high-frequency-and-other-applications
i to
http://www.secomtel.com/UpFilesPDF/PDF/Agilent/PDF_D
OCS/SILTRANS/04_SLTRN/59681411.pdf

J.

do góry