W dniu wtorek, 25 lutego 2014 19:08:20 UTC+1 użytkownik Atlantis napisał:

Ponieważ zrobiłem takich sterowników już kilka, mogę dać kilka wskazówek
praktycznych.

> 1) Czy w ogóle opłaca się puszczać szynę z zasilaniem 230V po PCB?

Oczywiście. Nie ma sensu komplikować układu dodatkowymi połączeniami.

> 3) A właśnie - odległość... Jaka zapewnia odpowiednią izolację?

O izolacyjności koledzy tu już pisali, od siebie dodam, że po prostu staraj się nie
schodzić poniżej 2-3mm, samą płytkę zabezpiecz przed kurzem albo polakieruj i będzie
dobrze.
Większym problemem jest szerokość ścieżki, zwłaszcza w przypadku sterownika
oświetlenia. Żarówka max. 100W to pół ampera prądu, więc teoretycznie rzecz biorąc
symboliczna ścieżka 0,5mm by wystarczyła. Ale żarówki, zwłaszcza te klasyczne czasem
się przepalają. Na szczęście rzadko, ale bywa, że przepalają się wrednie, z łukiem,
który daje wtedy przez moment solidne zwarcie. I wtedy nie ma siły, ścieżka 0,5mm czy
nawet szersza po prostu znika. Dlatego ja (po niemiłych doświadczeniach) obecnie
magistralę 230V i odgałęzienia od niej do triaków, a następnie ścieżki od triaków do
złącz wyjściowych robię ścieżkami 1mm, wszystko grubo cynuję, a samą magistralę
wzmacniam nalutowanym po całości drutem 0,8mm

> Które rozwiązanie będzie lepsze do załączania oświetlenia (w tej chwili
> 10W LED-y, powrotu do tradycyjnych żarówek nie planuję) - przekaźniki
> czy triaki sterowane optotriakami?

Tylko triaki+optotriaki. Przekaźnik się z czasem wypali, zewrze na stałe albo
przestanie kontaktować, poza tym jest duży, drogi i mało ustawny na płytce. Triak,
odpowiednio przewymiarowany (do sterowania żarówkami do 100W używam BTA12) zniesie
niemal wszystko, a odpowiednio dobrany optotriak daje ci jeszcze dodatkowe bonusy
typu załączanie w zerze.