Dnia Sun, 22 Nov 2009 19:49:26 +0100 na fali pl.misc.elektronika
stacja Grzegorz Kurczyk <g...@c...slupsk.pl> nadala:

> Zastosowanie superreakcji miało na celu właśnie wyeliminowanie
> konieczności ciągłej regulacji sprzężenia zwrotnego. Detektor
> superreakcyjny wcale nie ma lepszej czułości od detektora reakcyjnego
> ustawionego na krawędzi wzbudzenia. Problem w tym, że tak wyregulowany
> reakcyjniak zmieniał się w klasyczny nadajnik od samego chuchnięcia na
> kondensator reakcyjny ;-) i wtedy to dopiero siał w eter :-) Ideą

Tyle, że często nie ma potrzeby pracy na samej granicy wzbudzenia
reakcji, a w dobrze zaprojektowanym układzie punkt generacji jest mało
zależny od miejsca strojenia. Tu już jest wewsniejszy regulowany
wzmacniacz w.cz. na selektodzie, której impedancja wewnętrzna zmienia
się, zmieniając tłumienie obwodu reakcyjnego.

> superreakcji było stworzenie niejako układu automatyki sprzężenia
> zwrotnego. Zasada działania samej autodyny nie zmieniła się. Dzięki
> wygaszaniu detektor oscylował wokół punktu optymalnego sprzężenia
> zmieniając się cyklicznie to w generator, to w typowy odbiornik o
> bezpośrednim wzmocnieniu bez reakcji. Gdzieś między tymi punktami na
> krótką chwilę stawał się autodyną z optymalnym sprzężeniem zwrotnym.
> Układy z wygaszaniem obcym były nawet łatwiejsze w uruchomieniu i
> stabilniejsze od układów z wygaszaniem własnym, tyle że były bardziej
> skomplikowane, większe i droższe bo wymagały dodatkowego generatora
> częstotliwości wygaszania. Miały też trochę mniejszą czułość od układów

I w praktyce oznaczało to, że wady przeważały nad zaletami. Radio
reakcyjne miało być proste i tanie, inaczej lepiej zainwestować w supera.

> Co do wzmacniacza w.cz. (czemu pentodowy ?) to w układach
> superreakcyjnych pełnił on co najmniej trzy zadania. Po pierwsze (często
> najmniej istotne) zapewniał wzmocnienie sygnału odbieranego. Po drugie:
> ograniczał przenikanie sygnałów zakłócających z detektora do anteny i po
> ostatnie: zmniejszał wpływ parametrów anteny na punkt pracy detektora
> superreakcyjnego (w prostych układach z anteną sprzężoną pojemnościowo z
> obwodem LC detektora samo zbliżenie ręki do anteny często powodowało
> całkowite zerwanie drgań detektora).

A o tym już wspominałem. Dodatkowo reguklacja czułości.

--
Tomasz Szczesniak

t...@s...pl
FIDO: 2:480/127.134 HYDEPARK moderator
http://www.stareradia.pl - wszystko o przedwojennej radiotechnice