>> Czemu imputujesz mu na siłę wiarę
> Może on doszedł do przekonań w
>> racjonalny sposób?

Kłopot polega na tym, że gdyby kolega Marek miał rozważać taką opcję, to
musiałby przez chwilę założyć możliwość, że to w co wierzy niekoniecznie
jest oczywistą oczywistością. A tego zrobić nie można , bo wtedy otwiera
się otchłań, w którą wpada dotychczasowe rozumienie świata.

I ja to nawet rozumiem. Sam tego kiedyś doświadczyłem. Choć może nie z
tym poziomem wyparcia.

Jeśli cokolwiek piszę na takie tematy, robię to wyłącznie aby
ewentualnych czytelników zachęcić do poruszenia zwojami : spróbowania
porzucenia wiary w "oczywistości", które w 99% są nabyte w rozmaitych
źródłach ( począwszy od wszelkich religii, kultury, wychowania, szkoły
itp.).

Żeby dać sobie szansę na ewentualne (bo się to może udać albo nie)
dostrzeżenie tego, czego w tym obrazie świata, który mają nie ma.

Jeśli natomiast ktoś uważa, że jego wizja rzeczywistości jest kompletna,
nie ma żadnych co do niej uwag, nie spotkał się z niczym co dawałoby
podstawy do kłopotliwych pytań - to OK. Są tacy ludzie - i jest ich
nawet sporo. Jest jednak część tych, którym się "coś nie do końca
zgadza" i jak sądzę warto w sobie tą ciekawość poszturchiwać. Taka zabawa.

Przy czym ja nie mam zamiaru nikogo "przekonywać", nic nikomu
"udowadniać" itp. Jeśli już cokolwiek podsuwam jako materiał wart
zainteresowania - jak zalinkowane materiały. Nie są to jak widać
przedruki z "wróżki".


Wychowano mnie w takich czasach, kiedy uważano za słuszne nie
dyskutowanie zbyt intensywne w temacie, o którym się niewiele ma do
powiedzenia poza swoimi poglądami. Bo te są niewiele warte zazwyczaj i
jako się już rzekło - często to jest właśnie jakaś wiara lub niewiara. W
ogóle - wiara jest zaprzeczeniem wiedzy i jako taka mnie nie interesuje.

Osobiście nie jestem osobą "wierzącą" w rozumieniu jakkolwiek
religijnym, co z drugiej strony zupełnie nie stoi w sprzeczności w
zrozumieniu istnienia transcendencji (ponieważ to nie wynika z wierzeń
czy przekonań tylko - o zgrozo - znowu z doświadczenia).

Pozwalam sobie więc na wypowiadanie się, ponieważ jak już enigmatycznie
wspomniałem - mam na tym polu pewne doświadczenie. Doświadczenie - czyli
znajomość faktów ( głębokie przekonanie albo wyobrażenia to nie są fakty
- tak na wszelki wypadek), które są doświadczeniem nie wyłącznie moim, i
które oceniając z pełnym krytycyzmem MUSZĄ zostać potraktowanie jako
fakty. Nawet jeśli zupełnie nie zgadzają się z aktualnie powszechną
"wiedzą" o tym jak działa i jest zbudowany świat. Skromnie o tym
wspominam - nie oczekując brania tego za pewnik dla kogoś, kto to czyta.
Jak to się powiada w kościele - to tylko takie "świadectwo", które można
brać pod uwagę zakładając, że nie wszyscy są kłamcami lub głupcami :)
Albo można nie brać.

> niech opisze co takiego widział co się psychologom nie śniło.

To nie ma żadnego znaczenia. A każdym razie nie tutaj i nie dla ciebie.
Cokolwiek bym nie napisał nie będzie to dla ciebie nic warte.
Możesz sobie poczytać w internecie milion różnych ciekawych historii.
Pominąwszy fakt, że bez odpowiedniego "zaplecza" nie jesteś w stanie
ocenić, które z nich są prawdziwe lub prawdopodobnie prawdziwe a które
są fantazjami albo urojeniami - i tak nic to nie oznacza dla kogoś, kto
a priori sobie przyjmie jakieś założenie.

I to właściwie bez znaczenia - czy to będzie założenie "wszystko to
kłamstwo" czy "wszystko to prawda". Oba są tak samo nieprawdziwe.

Dlaczego więc cokolwiek piszę ? Otóż w ten sposób robię 2 rzeczy ;

a) daję ci szansę na założenie przez chwilę, że BYĆ MOŻE jest ktoś, kto
nie będąc religijnie oszołomiony, nie będąc pod wpływem jakichś
emocjonalnych pobudek (ulubione - "strach przed śmiercią powoduje wiarę
w cuda !") albo z powodu niezdiagnozowanej choroby lub ułomności
możliwości krytycznej (słowo klucz) oceny sytuacji - mówi ci, że twoja
ocena rzeczywistości jest ograniczona przez co nieprawdziwa.

Rzecz jasna - to jest wyłącznie słowo, któremu nie można i nie należy
dawać wiary. Można natomiast to przyjąć do "ewentualnej możliwości". To
wszystko. Oczywiście o ile czyjaś wiara nie uniemożliwia mu takiej opcji
- a wiara ( także w omnipotencję tzw. nauki ) bywa tam samo silna jak
wiara w hurysy.


b) proponuję poszukiwanie oraz łączenie informacji. Przede wszystkim
naukowych - na inne przyjdzie (albo i nie) pora. Jeśli oczywiście ktoś
zechce.

>> Chłopie, czego oczekujesz? Dyskusji o omamach na pl.misc.elektronika??
> ntg.

Skąd ci się wzięła koncepcja, że ja czegokolwiek oczekuję ?
Wyraziłeś swoją autorytatywną ale opartą wyłącznie na twojej wierze opinię.

Wydaje mi się, że nie mając w temacie do powiedzenia nic więcej niż
wyrażenie wiary oraz odrzucając a priori jakiekolwiek poważne
potraktowanie nawet stricte naukowych badań czy rozważań jest się
właśnie w sytuacji wspomnianego "błędu poznawczego".

Ty wyraziłeś swoją opinię - a ja swoją. Ja podsuwam dodatkowo sugestię
co do tego jak ewentualnie nauka może takie problemy rozwiązywać.
Gdyby ktoś chciał o tym rozmawiać - merytorycznie - bardzo proszę.

Nie wiem, co poza osobistym głębokim przekonaniem o tym, że "ty wiesz
lepiej" oraz uwagami o "omamach" masz do powiedzenia w tym temacie. No
ale zabrałeś głos, więc ci odpowiadam. Zresztą - zdecydowanie zbyt
obszernie, więc już kończę.