Użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:
> ACMM-033 napisało:
>
>>> Kiedy jednak chyba w tym sporo prawdy. Stare kalafonie pachniały i aż miło
>>> było wąchać opary... ;) Mam resztki starej, nie wiem skąd i nie wiem od
>>> kogo, ale zapach przyjemny. Dzisiejsze kalafonie to jednak nie to... :)
>>
>> Ja sobie postanowiłem, że będąc w parku z sosnami, zedrę z nich trochę
>> żywicy, która wybujała z pnia, raz już z powodzeniem coś polutowałem,
>> czyściutką sosnową żywicą, lutowało się nie gorzej, niż z najlepszą
>> kalafonią :)) Chyba nawet mniej żużlowała :)
>> Tą żywicę przetopię delikatnie, czy rozpuszczę w IPA i topnik mieć będę :))
>
> To może lepiej terpentyną. Kalafonia i terpentyna są produktami
> destylacji żywicy -- stałym i ciekłym. W ten sposób zmienimy tylko
> proporcje w naturalnej substancji. I zyskamy moralne prawo do
> przylejenia na naszym ustrojstwie naklejki "wyprodukowano tylko
> przy użyciu naturalnych składników".

Produktem destylacji żywicy jest jedynie terpentyna balsamiczna. Poza
nią w handlu pojawia się jeszcze terpentyna ekstrakcyjna - to już trochę
inna technologia. Przerabia się karpy sosnowe na zrębki, na ciepło pod
ciśnieniem wymywa się żywicę lekka benzyną po czym wszystko
rozdestylowuje. W efekcie terpentyna ekstrakcyjna zawiera pewna ilość
węglowodorów z benzyny, innym (jeszcze paskudniejszym) produktem jest
tzw. "terpinol" - w zasadzie benzyna z domieszką terpenów. Chociaż tego
świństwa dawno już nie widziałem.

A roztwór kalafonii w terpentynie był ongiś stosowany do ołówkowego
retuszu zdjęć - zwiększał szorstkość emulsji pozwalając na pozostawianie
śladów przez ołówek. A terpentynowy nie zaś spirytusowy - bo
terpentynowy wolniej schnie i daje czas na równomierne rozprowadzenie.
Roztwór ten zwano powszechnie matoleinaą...

--
Darek