>
> Wiedza sprzed wojny. Dzisiejsze kompakty nawalone pikselami z matrycami
> małymi jak kupy koliberków zaczyna zjadać dyfrakcja już dwie działki
> powyżej pełnej dziury. Natomiast różnicy nie widać praktycznie żadnej
> przy otwartej przysłonie, czy przysłoniętej o działkę (i dodajmy, że
> przy tele, gdzie jasność to 5,6 zwykle to przysłonięcie o 1 ev włazi już
> w dyfrakcję).
>
>

tak to jest jak radzi ktos poldouczony.
sprzed ktorej wojny ? - krzyzowej ?

juz Leonardo da Vinci wiedzial ze :

przymknieciu przyslony towarzysza dwa konkurencyjne zjawiska :
- wzrost rodzielczosci wskutek odciecia promieni skrajnych / bledow
optycznych , bledow ostrzenia , bledow wynikajacych z niezbyt
precyzyjnego rozwiniecia obiektywow teleskopowych

- spadek rozdzielczosc wskutek rosnacej dyfrakcji.

na wykresach uwzgledniajacych wplyw tych czynnikow dostajemy dwie
krzywe lukowe jedna rosnaca , druga malejaca.
Punkt przeciecia tych krzywych wskazuje na najwyzsza rozdzielczosc w
funkcji przyslony.


Ale niezaleznie od tego:

dla kazdego obiektywu rozdzielczosc znienia sie z przyslona - nie jest
funkcja stala przyslony.
Niezaleznie od tego dla jakiej przyslony obiektyw osiaga max.
rozdzielczosci - jesli chcemy aby nasz obiektyw pracowal na
maxymalnej rozdzielczosci stosujemy preselkcje przyslony dla tej
wlasnie wartosci przyslony - i wszystko jedno czy to bylaby " pelna
dziura " czy przymknieta . .

Zagadnieni dyfrakcji nie chce mi sie rozwijac tutaj - powiem ,ze
dyfrakcja nie zalezy od wielkosci pixela.

dobrze byloby doczytac reszte.