On Jun 10, 2:37 pm, Mariusz Marszałkowski <m...@g...com> wrote:
> On Jun 10, 11:17 am, Andrzej Jarzabek <a...@g...com>
>
> > Istnieją różne rzeczy, ale wszystkie są tak czy inaczej
> > problematyczne. To, że nie istnieje porządne rozwiązanie nie znaczy,
> > że nie ma na takie zapotrzebowania.
>
> No coz... jesli chce miec mozliwosc innego wyszukiwania niz po
> nazwach katalogow to dodatkowe atrybuty (no moze poza data
> zapisania i rozmiarem pliku) same z siebie sie nie wezma w zadnym
> rozwiazaniu :)

Jak to nie? Jeśli zgrywam zdjęcie w RAW, a potem je konwertuję na JPEG
albo TIF, obrabiam i wrzucam nawet kilka różnych obrobionych wersji
(np. różnych kadrów) do różnych albumów, to odpowiednie rozwiązanie
bez problemu mogłoby powiązać informacje o tym, że dane zdjęcie z
albumu jest obrobionym kadrem z danego RAWa. Dalej: w RAWie może być
zapisanych mnóstwo ciekawych informacji, ale tylko program
"rozumiejący" danego RAWa potrafi je odczytać. Gdyby storage miał
możliwość trzymania bogatych metadanych na poziomie systemu
operacyjnego, to sterownik mógłby przy ściąganiu/katalogowaniu zdjęć
przekazywać te informacje do systemu operacyjnego. Dalej: opisywanie
wszystkich zdjęć to upierdliwość, ale tak w ogóle można zauważyć, że
często serie zdjęć robione po kolei tym samym aparatem mają wspólny
temat, np. imieniny cioci alby wyjazd w Alpy. Wprowadzenie zamiast
katalogów jakiejś metafory "rolki filmu" byłoby sporym udogodnieniem,
np. po ściągnięciu zdjęć z aparatu dostajesz widok wszystkich miniatur
i opcje "Dołącz do poprzedniej rolki <tu nazwa>", "Utwórz nową rolkę",
"Podziel na rolki", "Nie dołączaj do rolki".

Dalej: systemy do rozpoznawania twarzy na zdjęciach są już całkiem
przyzwoite.

Dalej: przy bogatych metadanych możesz mieć centralną kolekcję swoich
zdjęć niezależną od urządzenia, na którym ją trzymasz: zgrywasz
zdjęcia na laptopa, a on sobie spokojnie zrzuca RAWy po wifi na domowy
serwer (czy urządzenie typu time capsule, czy nawet zwykłego peceta),
ten robi backup "in the cloud" czy choćby po wypaleniu na płytkę albo
zbackupowaniu na zewnętrzny dysk mówi laptopowi, że RAW ma już
odpowiednią ilość kopii zapasowych i można go skasować. Jak z kolei
będziesz chciał sobie obrobić tę fotkę na laptopie czy na desktopie,
to odpowiedni RAW może zostać automatycznie dociągnięty przez wifi.
Wszystkie obróbki, kadrowania, tagowania, układania w albumy itd. tak
samo mogą być automatycznie synchronizowane z powortem do centralnego
repozytorium i możesz oglądać swoje zdjęcia korzystając ze wszystkich
metadanych na laptopie, desktopie, tablecie, telefonie albo na
telewizorze.

Od razu mówię: tak, wiem, że różne rzeczy, o których piszę, są już
realizowane przez istniejące rozwiązania działające na systemie
plików. Problem jest taki, że każde z tych rozwiązań ma swój sposób
trzymania tych danych, swoje indeksy, swoje bazy danych, realizują one
różne kawałki pożądanej funkcjonalności i sklejenie ich wszystkich do
kupy jest niemożliwe, a migracja z jednego rozwiązania na drugie
powoduje utratę wszystkich lub prawie wszystkich metadanych.

Tyle jeśli chodzi o zdjęcia (czy przez analogię inny kontent
wytwarzany przez samego użytkownika, np. filmy domowe).
Jeśli chodzi o kontent dostarczony z zewnątrz, np. muzyka (pomijając
przypadki nagrywania samemu), to jest jeszcze lepiej: przecież nei
tylko producent może dostarczać metadane, to jeszcze dodatkowo moga
być one dostępne "in the cloud": poczynając od prostych rzeczy jak
CDDB, a kończąc na różnych ocenach w serwisach społecznościowych.
Dodatkowo istnieją różne skompresowane formaty danych i różne
urządzenia rozumiejące różne formaty: np. mój odtwarzacz samochodowy
łyka tylko MP3 na CD, ale z kolei na iPoda wolę w miarę możliwości
wgrywać AAC, bo przy tej samej wielkości daje lepszą jakość. Z kolei
muzyke moge mieć ripowaną z CD (i np. przechowywaną na domowym
serwerze jako lossless, albo kompresowaną od razu do wszystkich
interesujących mnie formatów; mogę też miec muzyke kupowaną online w
Amazonie w formacie MP3 i w ITMS w formacie AAC. I wolałbym, żeby
komputer zamiast widzieć dwa pliki "Du Riechst So Gut.mp3" i "Du
Riechst So Gut.aac" wiedział jednak, że to ten sam utwór zripowany z
tej samej płytki skompresowany na dwa różne sposoby, i jak mu każę
wypalać płytkę do samochodu, to daną kolekcję mi wypali w MP3, a jak
czego ś nie będzie miał w MP3 albo lossless, to spyta czy wolę
pomonąć, czy przekompresować z AAC. Z kolei jak zgrywam rzeczy na
iPoda czy telefon, to chcę, żeby komputer wiedział, że jest to
urządzenie obsługujące i MP3 i AAC, ale że jeśli obydwa są dostępne,
to ma preferować AAC.

I tak dalej i tak dalej.