>OK, ale ja nie postuluję, aby "POKAZAC CO WIDZIALES INNYM". Mówię o
>maksymalnie obiektywnej rejestracji obrazu.

A to wlasnie nie o tym jest ten watek.
:-)
Ten watek byl na temat "pokazania tego co widzialem", i przekonania
niektorych dyskutantow ze to zarejestrowanie maksymalnej ilosci
danych jest wlasnie rowiazaniem tak postawionego problemu.
:-)

Nie, bynajmniej nie jest.

Ale skoro chcesz o technikaliach:
Wlasciwie, to zarejestrownie dwu obrazow "z wszystkim" dla obu oczu
i wyswietlenie tego w oczka tez nie jest odpowiedzia na pokazanie
wszystkiego co da sie zobaczyc, i nie da sie tak w pelni
zasymulowac swiata zewnetrznego.

Po pierwsze primo - glebia ostrosci.

Oko jest obiektywem ktory ostrzy, jak kazdy obiektyw, na
przedmioty bliskie lub dalekie. Wyswietlajac do kazdego oka obraz
"z puszki", nie jestes w stanie tego zasymulowac, widz koncentrujac
oko na obiekcie bliskim/dalekim, automatycznie stara sie
przeostrzyc na blisko/daleko i... Nie daje sie.
Stad stereoskopia pokazuje nierealistyczny obraz, na ktorym oko
nie jest w stanie poprawnie pracowac. Zludzenie glebi
jest niepelne. Podajesz oku obraz o jakiejs okreslonej GO i tyle,
najczesciej jest bardzo duza GO po prostu.

Zakres GO oka jest owszem, duzy, ale nie nieskonczony, w dodatku
jak w aparacie zmienia sie GO zaleznie od otwarcia przyslony,
tak w oku GO sie zmienia w zaleznosci od stopnia otwarcia
zrenicy. A to jest mocno zmienny parametr, zrenice sie otwieraja
juz przymykaja nie tylko w zaleznosci od ilosci swiatla,
ale tez w zaleznosci od innych czynnikow, np stres (lub kawa)
powoduja zwezenie zrenic (i czlowiekzwierze widzi wiecej glebi,
dzieki czemu lepiej sie orientuje gdzie uciekac przed mamutem)
W obrazie "z puszki" nie masz jak tego pokazac.

Po drugie primo, ostrzenie obuoczne na obiekty dalsze lub blizsze,
wiaze sie z zezowaniem, tj. osie optyczne oczu sa rownolegle
tylko kiedy koncentrujemy sie na nieskonczonosci, a kiedy
na obiekcie bliskim, ta sa zbiezne, nierownolegle.
Rowniez tego mechanizmu ostereoskopowy obrazek nie symuluje.

Stad stereoskopowe obrazy bazujace na dwu zarejestrowanych
i "wtlaczanych do oka" polobrazach sa i beda dostarczac obrazu
ktory jest i bedzie _odroznialny_ od realnego.

A jako skutki uboczne rozpowszechnienia wirtualnych swiatow
nalezy sie spodziewac, ze dlugotrwale przebywanie w swiecie
wirtualnym bedzie powodowac nowe rodzaje wad wzroku u mlodych ludzi,
z powodu opisanego wyzej nienaturalnego trybu pracy oczu.
:-)

Michal Kukula