W dniu 2012-12-25 14:09, J.F. pisze:

> Dawniej uzywalo sie do tego generatora impulsow o zmiennej czestotliwosci,
> liniowo narastajacej, zdudnienie czestotliwosci odbieranej i nadawanej
> dawalo czestotliwosc roznicowa zalezna od czasu przelotu.
> Ale to i tak wymagalo wielkiej dokladnosci ..

To wtedy, kiedy nie była potrzebna wielka dokładność pomiaru.
Jak chcesz dużą dokładność, to robisz pomiar w trochę bardziej
skomplikowany sposób. Mogę trochę pomieszać, ale generalnie doprowadzasz
do powstania fali stojącej modulując laser odpowiednią częstotliwością
(oczywiście przemiatasz częstotliwość). Potem zwiększasz częstotliwość i
sprawdzasz kolejne, przy których masz falę stojącą. Możesz tak dojechać
do bardzo dużej dokładności. Tak przynajmniej opowiadał nam gość od
pomiarów wielkości nieelektrycznych, ale że to było "parę" lat temu, a
ja jakoś nie bardzo miałem z tym do czynienia to mogę coś mieszać. Wtedy
wydawało się to całkiem rozsądne i z grubsza zgodne z obserwacjami czy
raczej zasłyszeniami o pracy ówczesnych dalmierzy (gdzie np wprowadzało
się przybliżenie wartości pomiaru do urządzenia). Podobno dawało się
wtedy (połowa lat osiemdziesiątych) mierzyć z dokładnością rzędu
centymetra na ok 1.5km tą metodą. Oczywiście bez komputerka nie ma co do
tego tematu podchodzić.
Po prawdzie przypomniałbym sobie jak to faktycznie miało się mierzyć,
tylko tak jakoś lenistwo i te sprawy...
Metoda ze zdudnieniem jest prosta i stara - radiowysokościomierze
lotnicze działały (i pewnie dużo z nich wciąż działa) na tej zasadzie,
ale nie uzyskiwały w ogóle podobnej dokładności, za to nie wymagały
skomplikowanego (jak na ówczesne czasy) otoczenia.

Pozdrawiam

DD