marek augustynski napisał(a):
> Nadinterpretacja zawsze jest uproszczeniem, ułatwieniem. Ja tylko mówię, że
> kolor pokazuje wprost.

Ale często pokazuje więcej niż chcemy powiedzieć. I utrudnia przekaz.
Trudność nadającego polega na kontroli większej ilości elementów.

>> A różnica między fotografią kolorową a czarno-białą jest jak różnica
>> między stereofonią a monofonią, jak między polifonią a jednogłosowością,
>> jak między angielskim a globiszem. Chodzi o szerokość gamy środków
>> wyrazu.
>
> Hmmm. Fotografia kolorowa bo świat kolorowy.

Nie. Świat nie jest po tylko kolorowy. Jest do tego trójwymiarowy i
zmienia się w czasie. Zaprzęgniesz tylko kolor i dalej będziesz kłamał,
dodasz trzeci wymiar i dalej kłamiesz. Choć owszem, jesteś coraz bliżej
oryginału i coraz bardziej wiarygodny. Ale niekoniecznie dobrze
zrozumiany. Przy braku kontroli, dodanie trzeciego wymiaru lub ruchu
może wcale nie ułatwić przekazu, wręcz przeciwnie, może go zakłócić.

> Muzyka stereo bo świat jest stereo?..

j.w.
Dwa kanały to dopiero początek dźwięku dookólnego.

>> Jednemu "sztuka" lepiej wyjdzie dzięki użyciu wąskiej, ale
>> lepiej opanowanej gamy, innemu dzięki swobodzie szerszej.
>
> Według mojej oceny nie opisujesz problemu tylko dopasowujesz go tak, aby
> pasował;)
> Po pierwsze. Gdybyś napisał to zdanie w sposób następujący:
>
> „Jednemu sztuka lepiej wyjdzie dzięki użyciu wąskiej, ale
> lepiej opanowanej gamy, innemu dzięki szerszej.”
>
> Miałoby ono sens.

Oj tam, oj tam. ;-)

> Słowo „lepiej” odnosi się tutaj do czegoś co jest „gorzej”.
W domyśle wiemy,
> że „gorzej” (bo trudniej) jest opanować skalę szerszą i nie musimy już,
aby
> nie popełnić błędu stylistycznego, tego dopisywać. Próbujesz ominąć problem
> wpisując maślane masło pt. „swoboda szersza”.

Nie piszę "szersza swoboda gamy" (co rzeczywiście trąciłoby pleonazmem)
lecz "swoboda szerszej (w domyśle: gamy)".

--
Mirek