podstawą moich procedur okienkowania okregi u jego wycinka
jest ustalenie pozycji krawędzi okna względem 2 ćwiartek do strony danej krawędzi
wtedy mam 4 zmienne decyzyjne i stanach
>=r, >=0, <0,

to pozwala na szybką pełną akceptacje okregu lub szybkie odrzucenie
i kontynuacje dalszych obliczeń w innym przypadku
początkowo porównuję kwadraty długości co skraca czas, bo nie chce liczyć sqrt
gdy to nie jest konieczne jednak póżniej z tego co pamiętam musiałem użyć srt
aby mieć mozliwość porównania drugiej współrzednej z innym zakresem dla danej
ćwiartki.

generalnie okienkowanie okregu mozna sprowadzic do kilku etapow
1 wyznaczenie zmiennych decycyjnych i szybkie pelne odrzucenie lub plena akceptacja,
2 w przypadku bardziej skaplikowanym obliczenie koniecznych punktów przeciecia
3 rysowanie kazdej cwiartki z osobna, poprzedzajace wyznaczeniem dla niej zmiennych
bedacych start, stop dla 2 prodedur midpoint, 2 procedury bo cwiartka ma 2 oktety.

pamietam ze mialem trudnosci aby za pomoca kwadratow dxp / dyp
porownywac zakresy ograniczajace dana cwiartke
aby pozniej za pomoca takich porownac wywolac odpowiednio procedure midpointa,
dlatego tez uzylem sqrt,
co sugerowala chyba ksiazka Foleya, w punkcie omawiajacym okienkowanie okregu za
pomoca prostokata

w przyppadku wycinku okregu czy koła
zastosowalem podobne podejscie ale z racji ze to wycinek musiało być one nieco
bardziej skaplikowane
1 i 2 punkt to samo jw.
3 wyznaczenie odpowiednich cwiartek obejmujacych zakres luku
4 rysowanie 1 lub 2 oktetow dla danej cwiatki podobnie jak wyzej pkt 3