WAM napisał:

>> Ale chyba nie da się obronić tezy, że dwoniący (np. uczestnik wypadku)
>> ma większe możliwości dostępu do informacji i ich analizy od kogoś, kto
>> siedzi w centrum kryzysowym i może mieć połączenie ze wszystkim, z czym
>> warto się połączyć. Fachowiec zrobi to lepiej od przypadkowej osoby
>> (często będącej w szoku). Niezależnie od tego, czy musi szukać w notakach
>> i księgach, czy żyje w XXI wieku.
> Zmieniles daleko temat, bo zaczelo sie od tego aby wciskac fachowcom w
> "centrum kryzysowym" prace "informatora o uslugach NFZ". Oczywiscie ze
> to czym sie "centrum kryzysowe" zajmuje to ma ten fachowiec opanowane
> i zewidencjonowane - w systemach i ksiegach.

Nie ma opanowanego, jeśli nie potrafi spełnić roli "informatora o usługach
NFZ". Wracając do samego początku -- pani minister trochę popłynęła
z pomysłem, że "trzeba stworzyć nowy numer żeby ludzie po nocach nie
zawracali głowy pogotowiu". Bo po pierwsze, jeśli ktoś nie wie skąd ma
w nocy uzyskać pomoc medyczną, to JEST sytuacja kryzysowa. Całkowicie
usprawiedliwiająca dzwonienie na znany ogólnie numer alarmowy (112),
lokalne pogotowie, a nawet prywatną komórkę ministra zdrowia. Nawet
jeśli tylko jeden taki przypadek na tysiąc uratuje komuś życie. A po
drugie nie ma żadnego uzasadnienia (w szczególności technicznego),
by istniał więcej niż jeden numer o podobnym charakterze.

> Problem jest we wciskaniu dodatkowej funkcji bez przygotowania systemu
> do ewidencjonowania dodatkowych grup danych.

Problemem jest kompletny brak przygotowania centrum 112 do wypełniania
swoich funkcji (a także brak wyobraźni osób za to odpowiedzialnych).

--
Jarek