Wcale nie przypadkiem, dnia Sun, 20 Oct 2019 20:10:13 +0200
doszła do mnie wiadomość <qoi7u7$4l7$1@dont-email.me>
od heby <h...@p...onet.pl> :
>On 20/10/2019 19:53, k...@g...com wrote:
>>> Ja jest wiarygodność testu gdy prowadzący
>> nosi stetoskop?
>
>Nic dziwnego, elektrony też szumią. Sam słyszałem. "Wszytko szumi" czy
>jakoś podobnie, że aż zacytuje jednego influencera z Efezu.

Dyski twarde(mechaniczne) i laptopy osłuchuję stetoskopem, nie ma w
tym nic dziwnego.
--
Gdyby się wysadziło ich planety, zburzyło miasta,
spaliło księgi, a ich samych wytłukło do nogi,
może udałoby się ocalić naukę miłości bliźniego. SL.

do góry

On 22/10/2019 18:21, Olaf Frikiov Skiorvensen wrote:
> Dyski twarde(mechaniczne) i laptopy osłuchuję stetoskopem, nie ma w
> tym nic dziwnego.

Dziwne zaczyna się kiedy w temacie dostrzegasz SSD a nie HDD.

do góry

Dnia Sun, 20 Oct 2019 18:23:45 +0200, J.F. <j...@p...onet.pl> napisal:
>
> https://www.youtube.com/watch?v=05qAelZei54
>
> http://www.benchmark.pl/testy_i_recenzje/test-wytrzy
malosci-dyskow-ssd.html
>
>
> Teoria chyba zgadza sie z praktyka - ok 10 tys zapisow i flash
> wysiada. Hm, duzo to i malo.
>
> Ciekawe - zapisywali plikami czy sektorami - bo narzut przy zapisie
> plikowym pewien jest.
>
> Swoja droga to ciekaw jestem jak oni te dyski/karty itp zrobili - tzn
> gdzie pamietaja co jest gdzie zapisane.
>
> J.
>
>
>
>
Większy problem to jest upływ ładunku w funkcji temperatury. Jak zostawisz dysk
nieużywany
na pare lat to też na nim nic nie bedzie. Mnie sie już kilka pendrivow i kart sd
skasowało
tak po 3-4 latach. Dyski kupowałem dobre, i używałem wiec nie bylo tego problemu, ale
flashe
są te same więc problem pewnie też bedzie ten sam. Zaraz jak sie pojawiły
konsumenckie ssd (tak
koło 2010) to chyba intel wypuscił fajnego pdf z zależnością żywotności danych od
temperatury.
Wtedy nie było dysków tlc i qlc, więc teraz jest z tym znacznie gorzej. Zauważ, że
żadne
kody nadmiarowe nie pomogą jak danych po prostu nie bedzie.

do góry

heby <h...@p...onet.pl> wrote:

>> Dyski twarde(mechaniczne) i laptopy osłuchuję stetoskopem, nie ma w
>> tym nic dziwnego.
>
> Dziwne zaczyna się kiedy w temacie dostrzegasz SSD a nie HDD.

Miałem SSD, który chrobotał, a potem padł.

PCB była przykręcona do obudowy na cztery śruby. Jedna się wykręciła, trzy
pozostałe jeszcze były wkręcone, ale były luźne i w trakcie wykręcania
się. Ta, która się wykręciła, spadła gdzieś, gdzie nie powinna i od tamtej
pory dysk jest w jakimś dziwnym trybie serwisowym.

--
https://www.youtube.com/watch?v=9lSzL1DqQn0

do góry

"yorgus"
> Większy problem to jest upływ ładunku w funkcji temperatury. Jak zostawisz
> dysk nieużywany
> na pare lat to też na nim nic nie bedzie. Mnie sie już kilka pendrivow i
> kart sd skasowało
> tak po 3-4 latach.

Czy mam rozumieć, że każdy pen, karta SD, dysk SSD jak je uruchamiasz
(podłaczasz zasilanie) to startuje jakaś procedura wewnętrzna, która
odświeża (dopompowuje) ładunek każdej załadowanaje komórki pamięci?
Ile teraz dla dysków SSD przewiduje się przechowywania w szafie bez utraty
danych? 4 lata to max czas spoczynku bez karmienia prądem?

do góry

W dniu wtorek, 19 listopada 2019 14:26:00 UTC+1 użytkownik jedrek napisał:

> Czy mam rozumieć, że każdy pen, karta SD, dysk SSD jak je uruchamiasz
> (podłaczasz zasilanie) to startuje jakaś procedura wewnętrzna, która
> odświeża (dopompowuje) ładunek każdej załadowanaje komórki pamięci?
> Ile teraz dla dysków SSD przewiduje się przechowywania w szafie bez utraty
> danych? 4 lata to max czas spoczynku bez karmienia prądem?

Ze dwa lata temu u nas akcję "skrzynia czasu" robili.
Można było w pudełko co tam kto chciał włożyć i zakopywali to na 100lat.
Za sto lat niby wykopią i rodzina będzie mogła odebrać
Jakieś fotki, pamiątki tam włożyłem, krótką historię rodziny, ćwiartkę wódki i
pendriva ze zdjęciami i dokumentami
Ciekawe czy 100 lat przetrwa i czy nawet gdyby przetrwał to będą potrafili go
odczytać.

do góry

Wcale nie przypadkiem, dnia Tue, 19 Nov 2019 05:56:03 -0800 (PST)
doszła do mnie wiadomość <b...@g...c
om>
od Kris <k...@g...com> :
>W dniu wtorek, 19 listopada 2019 14:26:00 UTC+1 użytkownik jedrek napisał:
>
>> Czy mam rozumieć, że każdy pen, karta SD, dysk SSD jak je uruchamiasz
>> (podłaczasz zasilanie) to startuje jakaś procedura wewnętrzna, która
>> odświeża (dopompowuje) ładunek każdej załadowanaje komórki pamięci?
>> Ile teraz dla dysków SSD przewiduje się przechowywania w szafie bez utraty
>> danych? 4 lata to max czas spoczynku bez karmienia prądem?
>
>Ze dwa lata temu u nas akcję "skrzynia czasu" robili.
>Można było w pudełko co tam kto chciał włożyć i zakopywali to na 100lat.
>Za sto lat niby wykopią i rodzina będzie mogła odebrać
>Jakieś fotki, pamiątki tam włożyłem, krótką historię rodziny, ćwiartkę wódki i
pendriva ze zdjęciami i dokumentami
>Ciekawe czy 100 lat przetrwa i czy nawet gdyby przetrwał to będą potrafili go
odczytać.

Lepiej było tam umieścić papirus albo glinianą tablicę z hieroglifami.
Jak to przetrfa 10 lat, to będzie sukces.
--
Gdyby się wysadziło ich planety, zburzyło miasta,
spaliło księgi, a ich samych wytłukło do nogi,
może udałoby się ocalić naukę miłości bliźniego. SL.

do góry

W dniu środa, 20 listopada 2019 09:09:26 UTC+1 użytkownik Olaf Frikiov Skiorvensen
napisał:

> Lepiej było tam umieścić papirus albo glinianą tablicę z hieroglifami.
> Jak to przetrfa 10 lat, to będzie sukces.

wydruki w formie papierowej i zdjęcia tez umieściłem
Ci co to po 100 latach dostana mają dąć mi znać czy jest ok;)

do góry

"Olaf Frikiov Skiorvensen"
> Jak to przetrfa 10 lat, to będzie sukces.

Jest gdzieś rozprawka ile dziś jest gwarantowane niezgubienie ładunku?
I czy wetknięcie raz na 2 lata pena-archiwum, który leży w szafce coś daje?
Czy raczej tylko nadpisanie tych wartości ponownie na pena gwarantuje
odświeżenie ładunków w komórkach pamięci?
Czy rzeczywiście idzie to w tym kierunku, że im bardziej dopakują komórek
pamięci do kostki tym krócej trzyma ich zawartość jako nieulotną? Czy raczej
wraz z coraz więszkym ściskiem na płytce krzemowej pracują nad jak
najmniejszą upływnością tych ładunków?
Czy może się okazać, że współczesny SSD krócej będzie trzymał niezmieniony
zapis niż jakiś tam stary poczciwy pendrive sprzed 10 lat o pojemności
znikome 2GB.

do góry

Wcale nie przypadkiem, dnia Wed, 20 Nov 2019 15:01:35 +0100
doszła do mnie wiadomość <2HbBF.164868$Gx6.130507@usenetxs.com>
od "jedrek" <w...@...on> :
>"Olaf Frikiov Skiorvensen"
>> Jak to przetrfa 10 lat, to będzie sukces.
>
>Jest gdzieś rozprawka ile dziś jest gwarantowane niezgubienie ładunku?
>I czy wetknięcie raz na 2 lata pena-archiwum, który leży w szafce coś daje?
>Czy raczej tylko nadpisanie tych wartości ponownie na pena gwarantuje
>odświeżenie ładunków w komórkach pamięci?
>Czy rzeczywiście idzie to w tym kierunku, że im bardziej dopakują komórek
>pamięci do kostki tym krócej trzyma ich zawartość jako nieulotną? Czy raczej
>wraz z coraz więszkym ściskiem na płytce krzemowej pracują nad jak
>najmniejszą upływnością tych ładunków?
>Czy może się okazać, że współczesny SSD krócej będzie trzymał niezmieniony
>zapis niż jakiś tam stary poczciwy pendrive sprzed 10 lat o pojemności
>znikome 2GB.

Chyba ten kłopot kiedyś dotknął Sanmsunga:

https://www.anandtech.com/show/8550/samsung-acknowle
dges-the-ssd-840-evo-read-performance-bug-fix-is-on-
the-way

W praktyce może być niezbyt ciekawie(ja bym się bał trzymać dysk SSD więcej niż rok
bez
zasilania, oczywiście dysk z danymi):

https://www.anandtech.com/show/9248/the-truth-about-
ssd-data-retention

Nie wiem czy to ma z tym związek, spotkała mnie już chyba trzy czy ctery razy
sytuacja, w
której długo(ponad rok) leżakująca karta microsd psuła się w specyficzny sposób,
niektóre
sektory miały czas dostępu na poziomie 20 sekund co powodowało, że system na
Raspberry
się nie ładował lub sypał błędami.
Rozwiązaniem było zrobienie kopii karty za pomocą DMDE, kilkukrotne nadpisanie tych
bloków zerami pon czym skopiowanie oryginalnej zawartości owych bloków z binarnej
kopii,
ostatnio miałem to chyba dwa miesiące temu.
--
Gdyby się wysadziło ich planety, zburzyło miasta,
spaliło księgi, a ich samych wytłukło do nogi,
może udałoby się ocalić naukę miłości bliźniego. SL.

do góry