Druga myśl: nie pytaj go co on chce studiować, tylko co chce w życiu robić. Ja wiem
że to jest trudne pytanie, ale konieczność zastanowienia się nad tym może mu zapalić
zupełnie inną lampkę w głowie niż to co widzi patrząc na dostępne kierunki na
uczelniach. Jak już będzie wiedział co chce robić, to będzie mądrzejszy od doskonałej
większości studentów ostatniego roku na wszystkich uczelniach razem wziętych. Z taką
wiedzą może iść do kilku różnych uczelni i poprosić o umożliwienie studiowania
jednego albo paru przedmiotów własnoręcznie wybranych z ich programów. Nawet jeśli
nikt mu po tym nie da żadnego dyplomu, to pal sześć dyplom. Będzie umiał to co będzie
chciał umieć, w odróżnieniu od wszystkich kolegów z dyplomami. A jeśli jest zdolny,
to bez większego problemu znajdzie promotora i da radę eksternistycznie obronić jakąś
pracę. Choć niekoniecznie w Polsce.