On 1 Lis, 00:13, Animka <a...@t...nie.ja.wp.pl> wrote:
> W dniu 2011-10-31 23:40, marek augustynski pisze:
>
>
>
>
>
> >>      Cybernetyczna fotografia rodzi już inny rodzaj podejścia nie tylko
> >> do spraw bieżąco-organizacyjnych; zatem wraz ze starymi mistrzami kończy
> >> się też pewna epoka...
>
> >>      Z analogii muzycznych porównałbym to może do przejścia na śpiewanie
> >> z użyciem mikrofonu.
>
> > A ja na śpiewanie bez mikrofonu. Dawna fotografia wymuszała
> > traktowanie się jako coś materialnego. Była jak piękny przedmiot,
> > mebel, co w gruncie rzeczy przeczyło jej idei, ponieważ fotografia ma
> > głównie wartość dokumentalną. Liczy się więc spojrzenie na świat tego
> > kto ją wykonuje i w tym właśnie dopatrujemy się jej wartości jako
> > czegoś wyjątkowego. Ty patrzysz tak, ja patrzę siak i to nas odróżnia.
> > A wszystko to ukazane poprzez jedno medium, fotografię. Sprowadzanie
> > jej do pięknego przedmiotu, czyli wzbogacanie poprzez stylizację,
> > sprawia, że staje się ona czymś na kształt malarstwa, co nieuchronnie
> > wywołuje w niej kompleks. Fotografia jest czystym obrazem
> > rzeczywistości, w tym tkwi jej piękno i siła. Jak głos śpiewającego
> > człowieka. Bez mikrofonu i wzmacniacza.
>
> Och, Ty piszesz tak poetycznie, że powinieneś książkę dla potomnych napisać.


Ja mam tylko jeden talent. I nie jest nim ani pisanie ani fotografia.
Ale posiadanie jednego talentu daje wyobrażenie o reszcie.

marek