W dniu 2013-06-07 12:36, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pan Mario napisał:
>
>>> [...tak ogólnie o zaletach tego i owego...]
>>>
>>>> Łatwość pisania programów przez osoby nie mające pojęcia o programowaniu.
>>>
>>> Tutaj mam zdanie zgoła odmienne. Należy utrudniać jak tylko się da pisanie
>>> programów osobom, które nie mają pojęcia o programowaniu. Podobnie jak
>>> trzeba utrudniać prowadzenie samochodów (samolotów, motocykli itp) ludziom,
>>> którzy nie mają pojęcia o prowadzeniu (samochodów, samolotów, motocykli).
>>> Albo wręcz uniemozliwać gotowanie tym, którzy o gotowaniu pojęcia nie mają.
>>> Uzasadnienie wszędzie są to samo.
>>
>> No to sobie możesz zostać przy swoim zdaniu, a życie się toczy dalej.
>> Sterowniki weszły do przemysłu jako alternatywa dla prostych systemów
>> automatyki opartych na sieci połączonych ze sobą przekaźników. Ludzie
>> którzy projektowali takie systemy potrafili to robić nie mając wiedzy z
>> dziedziny informatyki. Bo to inna dziedzina wiedzy. Dostali narzędzie
>> które pozwalało na zrobienie takiego samego systemu w małym urządzeniu
>> zamiast w wielkiej szafie. A system mógł być rekonfigurowalny. W dodatku
>> zaprogramowanie polegało na wyrysowaniu podobnego schematu co schemat
>> szafy pełnej przekaźników. Nie wiem czemu należałoby tym ludziom
>> utrudniać robienie swojej roboty?
>> Jak się okazuje sukces odnoszą rozwiązania, które ułatwiają a nie
>> utrudniają.
>
> Nie ma tu żadnej sprzeczności (między zdaniami). Jeśli ktoś zaprogramował
> sterownik (rysując schemat z przekaźników), to znaczy, że miał pojęcie
> o programowaniu (przez rysowanie schematu z przekaźników).

A jeśli ktoś ustawił pralkę na pranie z płukaniem i wirowaniem to
znaczy, że miał pojęcie o programowaniu. Pisząc o umiejętności
programowania miałem na myśli umiejętności programistyczne konieczne do
pisania programów we wspomnianym w pytaniu Raspberry.

> Trzeba jednak
> pamiętać, że sukces ten zwadzięcza po części komuś, kto mu *utrudnił*
> robienie głupot przez *ograniczenie* go do realizacji tylko takich
> systemów, które da się taką szafą z przekaźnikami zrealizować.
>
> W tym *szczególnym* przypadku prostych układów, to podejście ma zalety,
> a wady są mało dokuczliwe. Jeśli układ staje się bardziej rozległy, to
> i schemat potrzebny większy. A to oznacza, że pracy dużo, a ponadto --
> co jeszcze ważniejsze -- ryzyko popełnienia błędu rośnie. A przy tym
> jeszcze może sie okazać, że algorytm opisany takim sposobem jest mało
> efektywny (to akurat sprytny komplator mógłby starać się naprawić).
> W ogólnym przypadku jest tak, że pewne zadania da się dobrze zrealizować
> jedynie wtedy, gdy porzuci się myślenie znanymi analogiami. Są języki
> (czy inaczej: sposoby) programowania, w których dobry algorytm jest
> równie łatwo opisać jak zły algorytm. Bywają (choć rzadko) takie systemy,
> w których można zrobić wszystko, ale robienie rzeczy głupich i dziwnych
> jest utrudnione. Są też takie, które preferują nieefektywne podejście.
> A jeszcze ogólniej -- podtrzymuję to, co napisałem: ułatwianie robienia
> rzeczy, o których ktoś nie ma pojęcia, nie jest godne pochwały.

Wróć do kontekstu czyli do PLC (najlepiej takiego z 4 wejściami o 8
wyjściami) i porównania do komputera z linuksem, bądź innego
wymagającego pisania np. w C.





--
pozdrawiam
MD